Քանի որ եզրափակիչում հաղթել եմ թուրք մրցակցին, հաղթանակս նվիրում եմ այս պահին սահմանին կանգնած բոլոր զինվորներին

Քանի որ եզրափակիչում հաղթել եմ թուրք մրցակցին, հաղթանակս նվիրում եմ այս պահին սահմանին կանգնած բոլոր զինվորներին:

Այս մասին NEWS.am Sport-ի թղթակցի հետ զրույցում Բուդապեշտից ասել է ազատ ոճի ըմբշամարտի Եվրոպայի կրկնակի չեմպիոն, աշխարհի բրոնզե մեդալակիր, Մ23 աշխարհի չեմպիոն Արսեն Հարությունյանը:

22-ամյա ըմբիշը մարտի 30-ին Հունգարիայի մայրաքաղաք Բուդապեշտում 61 կգ քաշայինների եզրափակիչում թուրք մրցակցի նկատմամբ տպավորիչ հաղթանակով երկրորդ անգամ հռչակվեց Եվրոպայի չեմպիոն: Ոսկե մեդալի ճանապարհին Արսեն Հարությունյանը տարավ երեք փառահեղ հաղթանակ: Քառորդ եզրափակիչում 2 րոպե 19 վայրկյան տուշեով հաղթեց մակեդոնացի Բեսիր Ալիլիին: Կիսաեզրափակիչում առաջին մրցափուլում 0:6 պարտվելիս 13:8 հաշվով հաղթեց 2021 թվականի Եվրոպայի բրոնզե մեդալակիր, լեհ Էդուարդ Գրիգորեւին, իսկ եզրափակիչում 15:3 հաշվով փառահեղ հաղթանակ տարավ Եվրոպայի կրկնակի չեմպիոն, աշխարհի փոխչեմպիոն, Եվրոպական խաղերի բրոնզե մեդալակիր, թուրք Սուլեյման Աթլիի նկատմամբ:

Արսեն, շնորհավորում եմ երկրորդ անգամ Եվրոպայի չեմպիոնի տիտղոսը նվաճելու կապակցությամբ: Ի՞նչ զգացողություններ ունես: Եթե համեմատենք 2019 թվականի հաղթանակիդ հետ, ինչո՞վ առանձնացավ երկրորդ չեմպիոնությունդ:

Շնորհակալ եմ շնորհավորանքի համար: Սպասում էի հաղթանակիս: Զգացողություններս տարբեր են: Այս հաղթանակը անհամեմատ տարբեր է 2019 թվականի չեմպիոնությունիցս: Այն անգամ առաջինն էր եւ ամեն ինչ այլ էր: Սա երկրորդ անգամ էր եւ մի փոքր ավելի սովորական էր, երեւի արդեն ավելի հասուն եւ գիտակից: Ինձ անչափ ոււրախացնում է այն փաստը, որ ձգտում կար, ուզում էի երկրորդ անգամ հռչակվել Եվրոպայի չեմպիոն, եւ ես կարողացա դա անել:

Պատկերացնում էի, որ պետք է չեմպիոն դառնամ: Եկել էի ոսկու հետեւից: Ամիսներ շարունակ տանջվել եմ այս մրցման համար՝ Ծաղկաձորի հավաքից սկսած մինչեւ վերջին երեւանյան հավաքը ես աշխատել եմ մի նպատակով, որ հռչակվեմ Եվրոպայի կրկնակի չեմպիոն:

Բուդապեշտի մրցագորգում ո՞ր գոտեմարտը կառանձնացնես քեզ համար: Ո՞րը դժվար տրվեց:

Բոլոր գոտեմարտերն էլ դժվար էին: Երեւի կառանձնացնեմ կիսաեզրափակիչը, քանի որ 0:6 պարտվում էի, բայց հաղթեցի: Անսպասելի էր մեկնարկից 0:6 հաշվով պարտվելը: Չհասկացա ինչ եղավ. այդքան միավոր տվեցի:

Բոլորն էլ բարդ է եղել ինձ համար: Հեշտ հաղթանակ չկա: Միշտ, յուրաքանչյուր գոտեմարտի մեջ հոգի եմ դնում եւ մեկ նպատակ՝ հաղթած իջնել մրցագորգից:

Թուրք մրցակցի հետ ոսկե մեդալի համար պայքարում լարվածություն կա՞ր:

Թուրք ըմբիշը տիտղոսակիր է: Առաջնության հենց սկզբից ուզում էի, որ նա դուրս գար եզրափակիչ: Մրցման առաջին օրից գիտեի, որ նա իմ հակառակ խմբում է, անունով, տիտղոսներով տղա է եւ ուզում էի նրա հետ դուրս գալ եզրափակիչ: Երկար ժամանակ թուրք կամ ադրբեջանցի մրցակից չէի ունեցել: Ինքս ինձ ասում էի՝ երանի նա հասնի եզրափակիչ եւ մենք հանդիպենք մրցագորգում, որ լինի հետաքրքիր՝ հայկական եւ թուրքական եզրափակիչ: Գոտեմարտիս նախորդ օրը լարվածություն կար: Եզրափակիչի օրն, արդեն, մի կողմ էի թողել լարվածությունս: Ինձ տրամադրեցի եւ դուրս եկա մրցագորգ: Որ գիտեի թուրք մրցակցի հետ եմ մրցելու, ամեն ինչ արեցի լավ գոտեմարտ անցկացնելու եւ հաղթանակած գորգից դուրս գալու համար:

Ի՞նչ զգացողություններ էին քեզ պատել պատվո հարթակին:

Իմ ամենասիրած պահն է, երբ հայ մարզիկի պատվին հայոց հիմն է հնչում եւ մեր դրոշն է բարձրանում ամենավերեւում: Այդ պահին հպարտության զգացողություններ եմ ունենում, որ կարողացել եմ իմ առջեւ դրված առաջադրանքը կատարել:

Առավել մանրամասն՝ սկզբնաղբյուրում: