Ես կուզենամ, որ մեր երեխաները ոչ թե պարտադրաբար գնան դպրոց, այլ սիրով. Կարինե Աճեմյան
Սեպտեմբերի 1-ի կապակցությամբ, ինչպես արդեն տեղեկացրել էինք, Operativ.am-ը պատրաստել է շարք՝ նվիրված հայտնի քաղաքական գործիչների և շոու-բիզնեսի ճանաչվածների սեպտեմբերի 1-ին և ընդհանրապես դպրոցական տարիներին: Մի խոսքով՝ «Երբ սեպտեմբեր եկավ...»: Operativ.am-ի թղթակցին իր դպրոցական տարիների մասին պատմում է ՀՀԿ-ական պատգամավոր Կարինե Աճեմյանը:
Առաջին սեպտեմբերի 1. Չափազանց մեծ սրտի թրթիռով եմ առաջին անգամ դպրոց գնացել: Ես շատ եմ սիրել սովորել: Երբեք ծնողներս չեն պարտադրել, որ սովորեմ, դա արել եմ սիրով և մեծ ցանկությամբ: Նույնիսկ ամառվա արձակուրդների ժամանակ անհամբեր սպասել եմ, թե երբ է գալու սեպտեմբերի 1-ը, որ գնամ դպրոց:
Կարինե Աճեմյանը դպրոցում. Շատ լավ աշակերտուհի եմ եղել, գերազանց եմ սովորել: Սովորում էի N102 անգլիական թեքումով դպոցում, զուգահեռ՝ երաժշտական դպրոցում. երկուսում էլ բարձր առաջադիմություն եմ ունեցել:
Ամենասիրած առարկան. Շատ սիրել եմ լեզուներ, հայերեն, անգլերեն, ռուսերեն, նաև պատմություն: Մաթեմատիկա էլ եմ սիրել, բայց հետագայում, իհարկե, քանի որ երաժշտական կրթություն ստացա, հետաքրքրությունս դեպի արվեստը դարձավ:
Սիրած ուսուցիչը կամ ուսուցիչները. Ուսուցիչներս մեծ ազդեցություն են ունեցել իմ աշխարհընկալման վրա՝ հատկապես հայոց լեզի, ռուսաց լեզվի, աշխարագրության ուսուցչուհիներս, նաև անգլերենի ուսուցչուհիս, ով մայրս էր: Նա իմ հանդեպ ավելի պահանջկոտ էր, քան մյուսների, դե ինձ մոտ էլ պատասխանատվության զգացումն էր մեծ, մտահոգվում էի, որ խնդիրներ չունենամ...Եթե ուսուցիչը երեխաներից պահանջի, իսկ իր երեխան պահանջը չկատարի, բնական է՝ ուսուցիչը կարող է իրեն կաշկանդված զգալ: Բայց ես լավ սովորող էի, մայրս այդ խնդիրը չուներ…
Շփումը դասարանիցների հետ ետդպրոցական տարիներին. Մի ժամանակ դասարանցիներով հավաքվում էինք, բայց երկար տարիներ է, ինչ չենք հանդիպել: Հիմա ավելի շատ կապ ունեմ երաժշտական դպրոցի իմ ընկերների հետ:
Դպրոցը Կարինե Աճեմյանի կյանքում. Ընտանիքից հետո դպրոցն այն վայրն է, որտեղ մարդը կրթվում է, մեծանում է, իր ստացած գիտելիքների միջոցով մեծ ձեռքբերումներ է ունենում:
Բարեմաղթանքներ առաջին դասարանցիներին. Ես մաղթում եմ, որ առաջին դասարանցիները միշտ սեպտեմբերի 1-ին սպասեն այն թրթիռով, ինչ ես եմ սպասել, որպեսզի սիրեն դպրոցը, իրենց ուսուցիչներին, դա պիտի փոխադարձ լինի: Ես կուզենամ, որ մեր երեխաները ոչ թե պարտադրաբար գնան դպրոց, այլ մեծ սիրով:
Զրուցեց Նազենի Բաղդասարյանը
Կարդացեք նաև Ստյոպա Սաֆարյանի սեպտեմբերի 1-ի մասին