Երեխայի «դաստիարակությունը» ներարգանդային կյանքում. Ինչի՞ց սկսել

Յուրաքանչյուր սիրող և պատասխանատու ծնող մտածում է, թե ինչպես և երբ սկսել դաստիարակել իր երեխային, որպեսզի հետագայում խնդիրներ չլինեն։ Փորձագետների պատասխանը կարող է զարմացնել՝ երեխային պետք է սկսել «դաստիարակել» նրա ծնվելուց առաջ, գրել է Aysor.am-ը։

Սա կարելի է բացատրել ֆիզիոլոգիական և հոգեբանական գործոններով։ Չծնված երեխան լսում է այն ամենն, ինչը կատարվում է մոր շուրջ:

Պտղի «հոգևոր» կյանքը սկսվում է արդեն մոտ 2 ամսվա ներարգանդային զարգացման շրջանում։ Զարգացման այս փուլում նա արդեն արձագանքում է հպմանը, առաջանում է համի ընկալում, մի փոքր ուշ՝ լսողություն, հավասարակշռության և նույնիսկ հոտի զգացում:

Ընկալման մեխանիզմը շատ պարզ է՝ ձևավորվել է արտաքին աշխարհը ընկալելու ընդունակ զգայական օրգան, ինչը նշանակում է, որ երեխան պատրաստ է պահպանել հետադարձ կապը։

Երեխայի զարգացման հնարավորությունները մինչև ծնունդը ուսումնասիրվում են այնպիսի գիտության կողմից, ինչպիսին է պերինատալ մանկավարժությունը։

Դարեր առաջ կանայք մտովի պատրաստվում էին երեխայի արտաքին տեսքին` հենվելով սեփական ինտուիցիայի և սերունդների փորձի վրա:

Այսպիսով, հին Չինաստանում գործում էր սաղմնային դաստիարակության «tai-kye» համակարգը․ հղի կանայք ամեն օր երգում էին։

Ճապոնիայում հղի կանանց ուղարկում էին հատուկ համայնքներ, որոնք գտնվում էին գեղեցիկ տարածքում, որտեղ նրանք զբաղվում էին իրենց և սպասվող երեխայի գեղագիտական ​​և երաժշտական ​​դաստիարակությամբ։

Սկանդինավյան երկրներում հղի կանայք ամեն օր երգում էին ժողովրդական ու կրոնական երգեր՝ նստելով սեփական տան աստիճաններին։

Ռուսական կայսրության մի քանի գավառներում հղի կանանց վարքագծի կանոնների մի ամբողջ փաթեթ կար։

Եթե մայրը շնչում է հավասար և ճիշտ, դա զարգացնում է երեխայի սիրտն ու թոքերը։ Երաժշտությունն ու երգը բարելավում են զգացմունքներն ու տրամադրությունը, ազդում երեխայի մկանների տոնուսի, ուղեղի զարգացման և նյութափոխանակության վրա։

Ուսումնասիրությունները ցույց են տվել, որ արգանդում երեխան ակտիվորեն արձագանքում է իր շուրջը տեղի ունեցող իրադարձություններին։

Այսօր ծննդաբերությանը նախապատրաստվելու բազմաթիվ կենտրոններում ապագա մայրերը անցնում են պերինատալ հատուկ պարապմունքներ, որոնց միջոցով ապագա մայրերը սովորում են ճիշտ շնչել. հոգեբանը զրուցում է նրանց հետ և նախապատրաստում ծննդաբերությանը։

Երկարատև սթրեսային պայմանների ժամանակ մոր արյան մեջ ձևավորվում է ստերոիդ հորմոնների ավելցուկ, որոնք անցնում են պլասենցային պատնեշով և ազդում երեխայի զարգացող ուղեղի վրա։ Այդ իսկ պատճառով խորհուրդ է տրվում հղիության շրջանում զերծ մնալ սթրեսային իրավիճակներում հայտնվելուց։

Կա կարծիք, որ հուզական վիճակները՝ վախը, ագրեսիան և արցունքները, ամենայն հավանականությամբ, փոխանցվում են մորից երեխային, քանի որ երեխան ինը ամիս ապրել է մոր հետ՝ մինչև ծննդյան պահը։

Հայրը նույնպես կարևոր դեր է խաղում նախածննդյան զարգացման գործում, էական նշանակություն ունի կնոջ հղիության և սպասվող երեխայի նկատմամբ նրա վերաբերմունքը։ Այսպիսով, ապագա ծնողներն իրենց վարքով կարող են լավ մեկնարկային հարթակ պատրաստել երեխայի համար: