Արցախում էներգախնայողության միջոցառումները խիստ անհրաժեշտ են. Արմինե Ստեփանյան

Արցախի շարունակվող շրջափակման պատճառով մի շարք ընկերություններ չեն կարողանում աշխատել, ինչը հանգեցնում է հարկային եկամուտների նվազեցմանը, աշխատատեղերի կրճատմանը, ավելացել է գործազրկությունը։ Այս մասին «Արցախի շրջափակման ընթացքում ի հայտ եկած տնտեսական խնդիրները և դրանց լուծման ուղիները» թեմայով իր հոդվածում գրել է Արցախի պետական համալսարանի ուսանողուհի Արմինե Ստեփանյանը:

Հոդվածում մասնավորապես գրված է. «Առաջին անհրաժեշտության մի շարք ապրանքատեսակների մասով Արցախը բացառապես ներմուծող երկիր է, տվյալ պահին խանութները դատարկ են, քանի որ ներմուծում հնարավոր չէ իրականացնել: Սակայն եթե չլինեին բնակչության կողմից զանգվածային և խուճապային գնումները, առկա ապրանքատեսականին դեռ մի որոշ ժամանակ կբավականացնեին բնակչությանը:

Նման իրավիճակներից խուսափելու նպատակով նախ խիստ առաջնահերթ է նոր ճանապարհի կառուցումը: Պատերազմից հետո պետությունը խոշոչ դրամական միջոցներ է տրամադրել բնակչությանը սոցիալական աջակցության համար: Ուստի ավելի ճիշտ կլինի՝ նոր ճանապարհը կառուցվեր, որը ապահով կլինի, և բնակչությունը չի լքի երկիրը:

Ներկայումս բնակչությանը ապահովում են սննդի 5 արտադրատեսակով՝ կիրառելով կտրոնային համակարգը, սակայն առաջին անհրաժեշտության ապրանքների շարքին են դասվում նաև հիգիենայի պարագաները: Առողջության պահպանման համար կարևոր է համապատասխան վիտամինների օգտագործումը, որոնք ավելի շատ պարունակում են մրգերը: Եթե իրավիճակը այսպես շարունակվի անհրաժեշտ է կտրոնային համակարգը կիրառել նաև նշված ապրանքների համար:

Առաջացած տնտեսական խնդիրները լուծելու համար անհրաժեշտ է, որ պետությունը ձեռնարկի ապրանքների արտադրանքը: Այս դեպքում կարող է հանձնարարել գործարարներին իրականացնել արտադրանքը: Արտադրանքը թողարկելուց հետո պետությունը կգնի ողջ արտադրանքը և կիրականացնի սպառումը: Չնայած ճանապարհ փակ է, սակայն ռուս խաղապահների կամ այլ եղանակներով կարելի է ներկրել անհրաժեշտ ապրանքները, տվյալ դեպքում որպես աջակցություն կարող են նաև ներմուծել հումքը և կազմակերպել արտադրություն: Այնուամենայիվ, ինչ արտադրություն էլ սկսենք իրականացնել, դա որոշակի ժամանակ է պահանջում, ուստի առաջին հերթին պետք է արտաքին քաղաքական խնդիրները լուծել, որպեսզի տնտեսական խնդիրները ևս լուծում ստանան:

Երկրի յուրաքանաչյուր հեկտար հող պետք է օգտագործել գյուղատնտեսության զարգացման համար։ Անհրաժեշտ է բանջարեղենի և մրգերի սերմեր բերել և աճեցնել։ Մոտ 1,5 ամսից արդեն գարուն է, պետք է նախապատրաստվել գարնանային աշխատանքներին։

Արցախում շաքարավազ չի արտադրվում, որը թույլ կտար ապահովել ներքին շուկայի պահանջարկի որոշ մասը։ Հետևաբար անհրաժեշտ է քայլ ձեռնարկել շաքարավազի արտադրություն ունենալու ուղղությամբ, ինչպես նաև դրա հումքի արտադրությունը սկսենք կազմակերպել մեր երկրում։ Շաքարավազը ստացվում է շաքարազգի մշակաբույսերի՝ հիմնականում շաքարի ճակնդեղի և շաքարեղեգի մշակման արդյունքում։ Անհրաժեշտ է ճակնդեղի սերմերը ներմուծել և աճեցնել։ Այն աճում է մոտավորապես 4 ամսում։

Ճակնդեղի վրա հիմնված շաքարի արտադրության գործընթացը բաղկացած է արտադրության մի քանի քայլերից:

Արմատային մշակաբույսերի մաքրում կեղտից:

Լվացում - Դրա համար օգտագործվում են սարքեր, որոնք թույլ են տալիս մանրակրկիտ մաքրել հումքը:

Հումքը մաքրելուց և պատրաստելուց հետո անհրաժեշտ է որոշել դրանց նախնական քանակությունը:

Կտրատում - Այս փուլում ճակնդեղը մանրացվում է բարակ չիպսերի մեջ, օգտագործելով ճակնդեղի հատիչներ: Որպես կանոն, պատրաստի չիպսերի չափը տատանվում է 0,5-ից 1,5 մմ: Լայնությունը կարող է լինել մինչև 5 մմ:

Կարևոր է վերստին կշռել ստացված աշխատանքային կտորը և ստանալ թափոնների հարաբերակցությունը տվյալ խմբաքանակի հումքի մեջ:

Մանում - Արդյունքում ստացվածը անցնում է պտուտակային դիֆուզիոն ապարատի միջով ՝ հյութ ստանալու համար:

Հյութերի մաքրում:

Օշարակի պատրաստում - Այնուհետև հյութը գոլորշիանում է, խտանում է ցանկալի վիճակին:

Եռացող օշարակ, գոլորշիացնող հեղուկ - Դրանից հետո ստացվում են շաքարի բյուրեղներ, որոնք ամբողջ գործընթացի նպատակն են:

Չորացում և սպիտակեցում - Այս փուլում շաքարը բերվում է սպիտակ ազատ հոսող արտադրանքի սովորական ձևի:

Փաթեթավորում:

Միջինում 1 տոննա շաքարի ճակնդեղից կարելի է ստանալ մոտ 40% շաքար հեղուկ վիճակում և 10-15% հատիկավոր շաքար:

1 տոննա սպիտակ ճակնդեղի վերամշակումից հետո ստացվում է մոտավորապես 100-150 կգ շաքարավազ:

1 մարդը տարեկան սպառում է 24կգ շաքարավազ:

Անձեռոցիկներ արտադրություն

Թղթի անձեռոցիկների արտադրության հիմքը պատրաստված է ցելյուլոզայի (բջջանյութի) և վերամշակված թափոնների թղթի խառնուրդից:

Միաժամանակ անձեռոցիկների և թղթից այլ պարագա արտադրության ներդրման խիստ անհրաժեշտության կա Արցախում, դա կազմակերպելու համար պետք է կազմակերպվի ավտոմատ գծերի, փաթեթավորման սարքերի և հումքի ներկրումը: Սկզբնական շրջանում որպես հումք կարելի է օգտագործել Արցախում կուտակված թղթե թափոնները։ Օրինակ՝ միջինում սովորական անձեռոցիկների արտադրական գծերը նախատեսված են 230x230 մմ չափսերով մեկ երկու շերտի սպիտակ կտորների արտադրության համար`13-20 գ / մ² խտությամբ: Տվյալ դեպքում 1 րոպեում կարող են արտադրել մոտ 400-500 անձեռոցիկներ:

Ներկայումս խնդիրներ կան էներգամատակարարման ոլորտում: Անհրաժեշտ է հնարավորինս նվազեցնել կախվածությունը Հայաստանից մինչ նոր ճանապարհի կառուցումը:

Հունվարի 10-ից Արցախում հովհարային անջատումներ են սկսվել, քանի որ ադրբեջանական կողմի ահաբեկչական վարքագծի պատճառով հնարավոր չէ իրականացնել շրջայց և կազմակերպել վթարավերականգնողական աշխատանքներ Գորիս-Ստեփանակերտ 110 կՎ Արցախը Հայաստանից սնուցող միակ բարձրավոլտ գծի 33-րդ կմ-ում, որտեղ ադրբեջանական կողմի դիտավորյալ գործողությունների արդյունքում պարբերաբար վթարներ են լինում։

Այս իրավիճակում էլեկտրաէներգիայի խնայման համար նպատակահարմար է օգտագործել լեդ լամպեր, արևային լուսավորման լամպեր:

Արցախի գյուղերի մեծ մասը ձմռանը տունը ջերմացնում են վառելափայտի միջոցով, ստացվում է, որ էլեկտրաէներգիան հիմնականում օգտագործում են տունը լուսավորելու, հաց թխելու համար: Տվյալ դեպքում եթե էլեկտրաէներգիայի խնայման համար գյուղերում օգտագործեն լեդ լամպեր, արևային լուսավորման լամպեր, էլեկտրաէներգիայի օգտագործման հիմնական սպառումը կիրականացվի Ստեփանակերտում և շրջկենտրոններում:

Գնային առումով լուսադիոդային լամպերը մի փոքր ավելի թանկ են, սակայն շահագործման առաջին մի քանի ամիսների ընթացքում դրանց խնայած էներգիան փոխհատուցում է կատարված ծախսը: Մարդկանց համար ամենակարևոր ցուցանիշներից մեկը լամպի ծախսած էլեկտրաէներգիայի քանակն է: Լուսադիոդային լամպերը մոտ երկու անգամ ավելի քիչ էլեկտրաէներգիա են ծախսում`ապահովելով նույն լուսավորությունը:

Ռուսաստանում և Չինաստանում գյուղական բնակավայրերի փոքր գետերի բնական ջրհոսքերի վրա կառուցվում են միկրո-հիդրոէլեկտրակայաններ: Այդ փորձը կարող է կիրառելի լինել նաև Արցախում։