Աշխարհում մոտ 50 000 խոշոր ամբարտակներ մինչեւ 2050 թվականը կարող են կորցնել իրենց ծավալի ավելի քան մեկ քառորդը

Աշխարհում մոտ 50 000 խոշոր ամբարտակներ մինչեւ 2050 թվականը կարող են կորցնել իրենց ծավալի ավելի քան մեկ քառորդը՝ նստվածքների կուտակման հետեւանքով, որոնք ոչնչացնում են համաշխարհային ջրային եւ էներգետիկ անվտանգությունը:

ՄԱԿ-ի ուսումնասիրության համաձայն՝ 2050 թվականին ամբարտակի հզորությունը 6 տրիլիոն խորանարդ մետրից կնվազի 4,655 տրիլիոն խորանարդ մետրի, եւ պետք է միջոցներ ձեռնարկել այս խնդրի լուծման եւ պահեստավորման կենսական կարեւոր ենթակառուցվածքները պաշտպանելու համար:

Ջրամբարներում տիղմը կուտակվում է բնական ջրի հոսքերի խախտման հետեւանքով։ Դա կարող է հանգեցնել հիդրոէլեկտրակայանների վնասման եւ էլեկտրաէներգիայի արտադրության դադարեցման։

Գետի երկայնքով նստվածքի հոսքին խոչընդոտելը կարող է նաեւ հոսանքի վերին հատվածները ավելի խոցելի դարձնել ջրհեղեղների նկատմամբ եւ ոչնչացնել բնակության վայրերը հոսանքն ի վար:

ՄԱԿ-ի ուսումնասիրությունը վերանայել է ավելի քան 47 000 ամբարտակների տվյալները 150 երկրներում, որոնցից նախնական հզորության 16%-ն արդեն կորել է: Մինչեւ 2050 թվականը Միացյալ Նահանգները կբախվի մինչեւ 34 տոկոս կորուստների, Բրազիլիան կկորցնի 23 տոկոս, Հնդկաստանը՝ 26 տոկոս, Չինաստանը՝ 20 տոկոս։

Քննադատները վաղուց զգուշացրել են, որ հսկա ամբարտակների երկարաժամկետ սոցիալական եւ բնապահպանական ծախսերը շատ են գերազանցում նրանց առավելությունները։

ՄԱԿ-ի համալսարանի Ջրի, շրջակա միջավայրի եւ առողջության ինստիտուտի տնօրեն եւ հետազոտության հեղինակներից Վլադիմիր Սմախտինը ասում է, որ ամբարտակների կառուցումն ամբողջ աշխարհում արդեն զգալիորեն նվազել է՝ այժմ կառուցվում է տարեկան մոտ 50 ամբարտակ՝ անցյալ դարի կեսին 1000-ի համեմատ։