Կարծում եմ, սա վկայում է, որ հայկական զինված ուժերը չեն կարող պաշտպանել Արցախի սահմանները, դա անելու են ռուս խաղաղապահները. Մետաքսե Հակոբյանը՝ Եղցահողից ՊԲ զինծառայողներին հեռացրելու մասին

Նախօրեին տեղեկություն տարածվեց, որ Շուշիի շրջանի Եղցահող գյուղի սահմաններից մի քանի օր առաջ Պաշտպանության բանակի զինծառայողներին հեռացրել են, գյուղի սահմանների պաշտպանությունը որոշ ժամանակ իրականացրել են ռուս խաղաղապահները, սակայն նրանք էլ հեռացել են ու չեն վերադարձել։ ArmDaily.am-ի հետ զրույցում Արցախի ԱԺ «Արդարություն» խմբակցության պատգամավոր Մետաքսե Հակոբյանն ասաց, որ ՊԲ զորքերի գյուղից դուրս գալու պառճառների մասին դեռ որևէ տեղեկություն չի հաջողել ճշտել։

«Այս փուլում բավական դժվար է դարձել պետական կառույցներից որևէ տեղեկություն ճշտելը, որովհետև բոլորը գլուխները հողի տակ մտցրած՝ խուսափում են ցանկացած պատասխանից։ Օրինակ, երեկ էլ մեր խմբակցությունը ԱԺ նախագահի հետ հանդիպման էր, արդյունքում պարզվեց, որ դա իրենց նախաձեռնությամբ էր ու ձևական էր, որ հանրությանը ցույց տան, որ ընդդիմության հետ հանդիպում են։ Հանդիպման արդյունքում ոչ մի հարցի ԱԺ նախագահը չպատասխանեց, ընդ որում՝ ուղիղ տրված հարցերի։ Ինչ վերաբերում է Եղցահողից ՊԲ զինծառայողներին հեռացնելուն, սա ուղղակի բերում է ապացուցելու իմ այն մտավախությունները ու տարածված լուրերը, որ ի վերջո՝ հայկական բանակը դուրս է գալու Արցախից։ Բնականաբար, նաև պաշտպանության բանակ ունենալու հնարավորություն մենք չենք ունենալու, որովհետև ՊԲ-ն ենթարկվում է ՀՀ ՊՆ-ին, որպես այդպիսին՝ նման կառույց Արցախում երբևիցե չի եղել։ Հիշո՞ւմ եք Արցախի նախագահի հուզաճմլիկ արտահայտությունը դետեմբերի 16-ի, թե ո՞ւմ համար է գաղտնիք, թե ում է ենթարկվում պաշտպանության բանակը, այն դեպքում, երբ դրանից մեկ տարի առաջ նա միանգամայն այլ բան էր ասում, թե ինքը Արցախի անվտանգության երաշխավորն է, գերագույն-գլխավոր հրամանատարն է, ռազմական գործիչ է ու կյանքով է պատասխան տալիս։ Էս մարդիկ թատրոն են խաղում իրականում։ Այդ թատրոնի հանդիսատեսը մեր ժողովուրդն է, բայց դրա արդյունքները վայելողը մեր թշնամին է։ Կարծում եմ, հիմա որևէ մեկին չի զարմացնի, որ հայկական զինված ուժերը չեն կարող պաշտպանել մեր սահմանները և այդ գործառույթներն իրականացնելու են ռուս խաղաղապահները։ Սա իմ եզրահանգումն է, որևէ պաշտանական հայտարարություն չկա, բայց մինչ այժմ իմ կատարած նման եզրահանգումները միշտ իրականացել են։ Նման հայտարարություններց հետո իշխանությունները միշտ խառնվում են իրար, իրենց ֆեյքերով ու փողով գրող քաղաքագետներով հակադարձում են, թե ես խուճապ եմ առաջացնում, բայց, ցավոք, իմ կանխատեսումները միշտ իրականանում են, կուզեի, որ սա չիրականանա»։

Նա տեղեկացրեց, որ Եղցահողը երբեք էլ մեծ գյուղ չի եղել, նախկինում մոտ 200 բնակիչ է ունեցել, հիմա 140-150 բնակիչ ունի, կանայք, երեխաներ։ «Գյուղը հունի մեջ ընկած էր, գիտակցելով, որ թշնամին քթի տակ է, իրենք չեն լքել իրենց բնակավայրը, անգամ պատերազմի ժամանակ։ Կարծում եմ, ամեն դեպքում ռուս խաղաղապահների հետ համապատասխան աշխատանքներ կտարվեն, դեռ երեկ պայմանավորվածությունն այնպիսին էր, որ իրենք գյուղում հսկողություն էին իրականացնում, բայց ոչ գիշերը։ Գյուղի բնակիչները դժգոհել էին, քանի որ թշնամին նենգ է ու գիշերը թշնամուց ամեն ինչ սպասելի է, ու գիշերը նույնպես պետք է վերահսկողություն իրականացի։ Մեր քաղաքական ուժը մշտապես խոսել է այն մասին, որ Արցախում պետք է լինի զինված աշխարհազոր, պիտի լինի ազգ-բանակ կարգավիճակ, մինչդեռ, որևէ մեկը դա լուրջ չէր ընդունում։ Փոխարենը Արայիկ Հայությունյանը 1.5-2 մլն արժողությամբ զենքերը իր կուսակիցներին էր բաժանում ու թփերի տակ նկարվողներին պարգևատրում զենքով, ովքեր Ստեփանակերտում առոք փառոք շրջում են։ Պատերազմից հետո էլ մենք կոչ ենք արել զինել գոնե սահմանամերձ շրջանների բնակչությանը, բայց իշխանությունները որևէ կերպ չեն արձագանքում, ստացվում է այս մարդիկ կատարում են թշնամու ծրագրերը։ Հակառակ դեպքում՝ ինչն է իրենց խանգարում գոնե սահմանամերձ բնակավայրերում զինել տղամարդկանց ինչու ոչ՝ նաև կանանց, որ մարդիկ կարողանան իրենց պաշտպանել»։

Հարցին, թե Արցախի անվտանգության խորհրդի քարտուղարն իրենց կուսակցության առաջնորդն է՝ ի՞նչ քայլեր է նա ձեռնարկում անվտանգային առանցքային հարցերի լուծման ուղղությամբ՝ նա նշեց, որ ինքը տեղեկացված չէ գրասենյակի գործերից ու Վիտալի Բալասանյանի գործողություններից, սակայն ստանձնելով այդ պաշտոնը Բալասանյանը լծվել է ռազմական գործին։ «Ազգը զինելու մոտեցումը նաև իր մոտեցումն է եղել, ցավոք, իր պաշտոնը խորհրդատվական է և գործառույթներ իրականացնելու լծակներ նա չունի, բայց նա այն գաղափարի կրողն է, որ Հայաստանից կարող ենք ունենալ պայմանագրային զինծառայողներ, ովքեր իրենց կամքով կգան Արցախում ծառայելու, այդպիսով մենք գոնե կունենանք պայմանական ասած՝ գվարդիա, եթե անգամ դրա անունը բանակ չէ։ Այդ գվարդիայում մենք կունենանք, ոչ միայն զինվորականներ, այլև անգամ պետական կառույցներում աշխատող անձինք, ովքեր ժամանակ առ ժամանակ պահպանելով իրենց աշխատավարձը՝ կլծվեն սահմանների պաշտպանության գործին՝ գոնե շաբաթական մեկ անգամ։ Այսինքն, յուրաքանչյուրը ռազմական առումով պետք է պատրաստված լինի։ Ես այս մասին հենց Բալասանյանից եմ լսել, ու գիտեմ, որ նա այդ ուղղությամբ աշխատանքներ է տանում։ Գիտեմ նաև, որ նա սերտ համագործակցում է ռուս խաղաղապահների հետ, բայց ամեն դեպքում՝ Հայաստանի և այստեղի իշխանությունների կողմից ճնշումները մեծ են»։