Ինչո՞ւ չի ընտրվում Իշխան Սաղաթելյանը․ իշխանությունը չարաճճի խաղ է խաղում՝ ձեռքի հետ էլ պատժում ընդդիմությանը, թե ընդդիմադիրներն են սաբոտաժ անում. Armdaily

Armdaily-ն գրում է.

Ազգային ժողովի առաջին նիստն արդեն 4-րդ օրն է ընթանում, բայց դեռ ԱԺ նախագահությունը չի ընտրվել։ ԱԺ նախագահի տեղակալի ընդդիմության թեկնածուին արդեն երրորդ անգամ են փորձում ընտրել, առաջին քվեարկության ժամանակ Իշխան Սաղաթելյանի ընտրությանը չէր բավարարել մեկ ձայն, ստացել էր 53 կողմ, 50 դեմ, 1 անվավեր։ Անցողիկ շեմը 54 ձայնն է։ Երկրորդ քվեարկության արդյունքում Իշխան Սաղաթելյանին կողմ են քվեարկել 49–ը, դեմ` 49-ը, իսկ անվավեր` 5։ Այժմ խորհրդարանում երրորդ անգամ կփորձեն Իշխան Սաղաթելյանին ընտրել ԱԺ փոխնախագահ։ Իշխանությունը մեղադրում է ընդդիմությանը՝ ասելով, որ անհրաժեշտ ձայների նվազագույն քանակը իրենք ապահովել են, ընդդիմադիր փոխնախագահին չեն ընտրել հենց ընդդիմադիրները, սաբոտաժ են արել։ Տրամաբանություն կա՞ ասվածի մեջ։

Այսօր իշխանությանը օր առաջ ձեռնտու է ԱԺ ղեկավար մարմնի, հանձնաժողովների կազմավորումը, կառավարության ծրագրի ընդունումը եւ այլն։ Հետեւաբար՝ եթե իշխանությունը չցանկանար ընտրել Իշխան Սաղաթելյանին, չէին ընտրի հենց առաջին քվեարկության ժամանակ՝ իրենց ձեռքով ստեղծելով խորհրդարանական ճգնաժամ։ Բայց իշխանությունը չի ցանկանում ճգնաժամ ստեղծել, նվազագույն ձայներ է ապահովում, ընդդիմությունը պահանջում է ավելին, այսինքն՝ ավելի շատ ձայն տալ, որպեսզի եթե անգամ ընդդիմադիրներից ոմանք չընտրեն կամ բացակայեն, միեւնույն է, Իշխան Սաղաթելյանին ընտրեն։ Իշխանությունը այնքան «մեծահոգի» է, որ նույնիսկ առաջարկում է ինքն իրենով ընտրել ԱԺ ընդդիմադիր փոխնախագահին, քանի որ ընդդիմությունը միակամ չէ եւ չի կարողանում անհրաժեշտ ձայն ապահովել։ Իհարկե, այս «քաղաքակիրթ» առաջարկը նվաստացնող է ընդդիմության համար, որ «մեծ-մեծ մի խոսեք, նույնիսկ դուք ինքներդ ձայն չեք տալիս ձեր թեկնածուին, այ այդպես կմնաք մեր հույսին, մեր թրի տակով եք անցնելու» եւ այլն։ Իհարկե, մենք՝ իբրեւ հանրություն, որեւէ ակնկալիքներ չունենք իշխանությունից, ազնվության, անկեղծության, բարոյականության առումով՝ առավել եւս․․․մյուս կողմից էլ՝ ընդդիմության «հարձակումները», իշխանությանը նվաստացնելը, վիրավորելը, սպառնալը, քարկոծելը հենց այնպես հո չէին անցնելու, ՔՊ-ն հո չէր մոռանալու եւ ներեր այս ամենը․․․։ Իհարկե, չի բացառվում նաեւ, որ իշխանությունը չարաճճիություն անի, ամեն անգամ անհրաժեշտ նվազագույն ձայներից մի քանի պակաս ձայն տա ընդդիմության «տունը» կռիվ գցելու համար։

Հիմա ստացվում է՝ իշխանությունը տալիս է անհրաժեշտ նվազագույն քանակի ձայն, ավել ձայն տալու համար ցանկանում է, որ ընդդիմությունը առնվազն խնդրի իրենց։ Երկրորդ՝ գուցե Իշխան Սաղաթելյանի ընտրությունը տապալում են հենց ընդդիմադիրները, սա, իհարկե, վատ է, որ առաջին իսկ հարցում ընդդիմությունը միասնական չէ․․․բայց ընդդիմությունն էլ լայն հասկացություն է, մեծ հարց է՝ «Հայաստան» դաշինքից են չքվեարկողները, թե «Պատիվ ունեմ»-ից։ Իհարկե, «Հայաստան» դաշինքը խայտաբղետ է, չի բացառվում, որ ներսում էլ նրա թեկնածությանը կողմ չլինեն։ Հնարավոր է՝ Սաղաթելյանին չեն ընտրել «Պատիվ ունեմ»-ից, իհարկե, հնարավոր է, հատկապես հաշվի առնելով, որ նախքան ընտրությունները տեղեկություններ կային ԱԺ փոխնախագահի պաշտոնը «Պատիվ ունեմ»-ին վստահելու համար։

Ամեն ինչ կախված է նրանից, թե ինչ կլինի երրորդ քվեարկության ժամանակ, հնարավոր է՝ իշխանությունը «մեծահոգություն» դրսեւորի եւ ընտրի Իշխան Սաղաթելյանին, իսկ եթե չընտրվի եւ նոր թեկնածու առաջադրեն, օրինակ՝ «Պատիվ ունեմ»-ից եւ նրան իշխանությունը միաձայն ընտրի, ապա սա կնշանակի, որ Սաղաթելյանի չընտրությունը լավ մշակած սցենար էր՝ իշխանության եւ ընդդիմության պայմանավորվածությամբ․․․։

Միթե այս ամենից լավը փոխնախագահի պաշտոնից հրաժարվելը չէ՞ր կամ գոնե այդ պաշտոնում կալանավորված պատգամավորներին առաջադրելը, ինչպես ԱԺ նախագահի դեպքում արեցին։