Հայաստանի թիմի ըմբիշ Ռազմիկ Պապիկյանը՝ ըմբշամարտը և MMA-ն համատեղելու մասին (Լուսանկարներ)

Ես ձգտում եմ ունենալ այնպիսի մարզական կարիերա և դառնալ այնպիսի մարզիկ, ում մասին կխոսի ամբողջ աշխարհը եւ կճանաչի: Իմ պատկերացմամբ, MMA-ում այդ նպատակին հասնելն ավելի իրատեսական է, քան ըմբշամարտում:

Այս մասին NEWS.am Sport-ի թղթակցի հետ զրույցում ասաց ազատ ոճի ըմբշամարտի Հայաստանի հավաքականի անդամ, Հայաստանի կրկնակի չեմպիոն, 61 կգ քաշային Ռազմիկ Պապիկյանը:

Այս օրերին 21-ամյա ըմբիշը Հայաստանի հավաքականի կազմում պատրաստվում է մինչեւ 23 տարեկանների Եվրոպայի առաջնությանը, որը տեղի կունենա մայիսի 17-23-ը Հյուսիսային Մակեդոնիայի մայրաքաղաք Սկոպյեում:

Ռազմիկ Պապիկյանը միջազգային մրցասպարեզում մեծահասակների պայքարում նորամուտը նշեց 2020 թվականի աշխարհի անհատական գավաթի խաղարկությունում, որտեղ զբաղեցրեց 5-րդ տեղը: Մ-23 Եվրոպայի առաջնությունը կլինի երիտասարդ ըմբիշի կարիերայի կարեւորագույն մրցումներից մեկը, քանի որ Սկոպյեի մրցագորգն է որոշելու Ռազմիկ Պապիկյանի հետագա ծրագրերը: Ազատ ոճի ըմբիշը հունիսի 26-ին նորամուտը կնշի խառը մենամարտերում (MMA): Ռազմիկ Պապիկյանի երազանքն ազատ ոճի ըմբշամարտում Եվրոպայի ու աշխարհի առաջնությունների մեդալներ նվաճելուց բացի, խառը մենամարտերում հայտնի մարտիկ դառնալն է:

Ռազմիկ, նախքան MMA-ում նորամուտիդ մասին խոսելը, սկսենք ըմբշամարտից: Քանի՞ տարեկանում, ո՞ւմ խորհուրդով եւ ինչպե՞ս եկար ըմբշամարտ:

Ըմբշամարտով սկսել եմ զբացվել 7 տարեկանից՝ մարզիչ Անդրանիկ Հարոյանի մոտ: Ծնողներիս խորհուրդով եմ ընտրել այս մարզաձեւը. հայրս, հորեղբայրս ըմբիշներ են եղել, նրանք են առաջինն ինձ բերել ըմբշամարտի դահլիճ: Առաջին մարզիչիս մահից հետո, սկսեցի մարզվել եւ այժմ էլ իմ անձնական մարզիչն է Պետրոս Մկրտչյանը: Պատանիների պայքարում երկու անգամ Հայաստանի չեմպիոն եմ դարձել, մեկ անգամ՝ երրորդ մրցանակակիր: Երիտասարդների պայքարում չի հաջողվել դառնալ Հայաստանի չեմպիոն. մեկ անգամ պարտվել եմ, մեկ տարի որակազրկվել, մեկ անգամ էլ երկրորդ տեղ զբաղեցրել: Մինչեւ 18 տարեկանների Եվրոպայի առաջնությունում արծաթե մեդալակիր եմ դարձել 2016 թվականին: 2019-ին հաղթել եմ նաեւ Հայաստանի մինչեւ 23 տարեկանների առաջնությունում: Նույն տարում հաղթեցի նաեւ մեծահասակների Հայաստանի առաջնությունում: Նույն հաջողությունը կրկնեցի նաեւ 2020-ին: Մեծահասակերի պայքարում առաջին միջազգային փորձս 2020 թվականի աշխարհի գավաթի անհատական խաղարկությունն էր, որտեղ զբաղեցրեցի 5-րդ տեղը. պարտվեցի բրոնզե մեդալի համար պայքարում: Այժմ թիմի կազմում պատրաստվում եմ մինչեւ 23 տարեկանների Եվրոպայի առաջնությանը:

Աշխարհի գավաթում շատ մոտ էիր մեդալին: Մեծահասակների պայքարում փորձի պակասը խանգարե՞ց հաղթել բրոնզե մեդալի համար գոտեմարտում:

Մեդալ նվաճելու ցանկությունս շատ մեծ էր, երեւի, այդ պատճառով պարտվեցի: Այժմ առաջին անգամ մեծահասակներում ուժերս փորձելու եմ Մ-23 Եվրոպայի առաջնությունում: Այստեղ նույնպես մեդալ նվաճելու ցանկությունս շատ մեծ է: Ամեն ինչ կանեմ՝ չեմպիոնի կոչումով վերադառնալու համար:

Օլիմպիական քաշ տեղափոխվելու նպատակներ կա՞ն:

Դեռ ոչ: Դեռ ուզում եմ իմ հիմնական քաշում լավ արդյունքներ գրանցել: Կախված է այս տարվա իմ արդյունքներից: Եթե ամեն ինչ բարեհաջող ստացվի ինձ համար, 2022 թվականին կտեղափոխվեմ օլիմպիական քաշ, որպեսզի պայքարեմ 2024 թվականի Փարիզի Օլիմպիական խաղերի ուղեգրի համար: 

Առավել մանրամասն՝ սկզբնաղբյուրում: