Ամեն զանգի ժամանակ ասում էր՝ մամ, գալու եմ, հաղթելու ենք. Լևոն Մանուկյանը գնացել էր ընկերոջ աճյունը դուրս բերելու

«Սեպտեմբերի 27-ից մինչև հոկտեմբերի 8-ը ես Լևոնի հետ չեմ խոսել։ Սեպտեմբերի 29-ին իրենք Թալիշում շրջափակման մեջ են ընկել։ Հոկտեմբերի 8-ին զանգեց, ասաց՝ մամ, փրկվել եմ, շրջափակումից դուրս եմ ընկել, քո աղոթքները տեղ են հասել: Վերջին անգամ տղայիս հետ խոսեցի հոկտեմբերի 13-ին՝ առավոտյան: Ասաց՝ մամ, գնում ենք Մատաղիսն ազատագրելու: Ասում էր՝ ընկերոջս դին այնտեղ է մնացել, պետք է վերադարձնեմ իր ծնողներին: Ընկերոջ՝ Վահեի մարմինը պաշտպանելու համար փոս էր փորել ու ճյուղերով ծածկել էր»,- NEWS.am-ի հետ զրույցում պատմել է Լևոն Մանուկյանի մայրը՝ Նելլի Ղահրամանյանը:

Լևոնի մահվան մասին ընտանիքի անդամները հոկտեմբերի 23-ին են իմացել:

«Տարբեր ճանապարհներով փորձում էինք Լևոնից լուր իմանալ: Հոսպիտալում զինակից ընկերոջը տեսանք, ասաց՝ մարտի ժամանակ Լևոնի հետ եմ եղել, բայց վիրավորվելուց հետո իրեն չեմ տեսել: Թալիշի շրջափակման ժամանակ Լևոնն իր սպայի կյանքն էր փրկել և դրանից հետո խնդրում էր, որ նրան հաճախակի այցելեմ հոսպիտալ: Հերթական այցելության ժամանակ՝ հոկտեմբերի 23-ին, ինձ մոտացավ նրա կինը և ասաց՝ Նելլի, քո տղան հերոս է, ասացի՝ ես գիտեմ, որ իմ տղան հերոս է, պատասխանեց՝ Լևոնը հերոս է երկնային կյանքում...»,- ասաց Նելլի Ղահրամանյանը:

Լևոնը սովորում էր Երևանի N 6 արհեստագործական պետական ուսումնարանում՝ որպես վարսահարդար:

«Իր մասնագիտությունը շատ էր սիրում: Նպատակ ուներ՝ բանակից վերադառնալուց հետո աշխատել ու մեր տան երկրորդ հարկը կառուցել»,- նշեց Լևոնի մայրը:

Լևոն Մանուկյանը նահատակվել է հոկտեմբերի 14-ին Մատաղիսում անօդաչու թռչող սարքի հարվածից: Հուղարկավորվել է հոկտեմբերի 25-ին «Եռաբլուրում»:

«Իմ տղան ամեն զանգի ժամանակ ասում էր՝ մամ, գալու եմ, հաղթելու ենք, հաղթելու ենք: Տղաս հաղթեց, բայց երկնային կյանքում...»,- ասաց մայրը: