Քաղաքագետը՝ Սաղաթելյանի և մյուսների գործի մասին. Քաղաքական հետապնդումն ակնհայտ է

Հայաստանի գործող իշխանությունները խախտել են քաղաքական նպատակներով պատժիչ միջոցները չկիրառելու ավանդույթը: Այս մասին փետրվարի 27-ին մամուլի ասուլիսում ասաց Կովկաս ինստիտուտի տնօրեն Ալեքսանդր Իսկանդարյանը՝ մեկնաբանելով Արա Սաղաթելյանի եւ մյուս անձանց (Կարեն Բեքարյան, Անժելա Էլիբեգովա և այլք) դեմ քրեական հետապնդումը:

Պատասխանելով այն հարցին, թե հետապնդումը թելադրվա՞ծ է արդյոք քաղաքական դրդապատճառներով, Ալեքսանդր Իսկանդարյանը նշեց, որ այստեղ ասելու բան էլ չկա, եւ այն գաղափարը, որ տասնյակ հազարավոր ֆեյքերի եւ VPN միլիոնավոր օգտատերերի մեջ ընտրությունը կանգ է առել Սաղաթելյանի վրա, վիրավորական է մտավորականի համար: «Հարձակումն ունի քաղաքական բնույթ: Ես չեմ կարող դա ապացուցել, բայց ենթատեքստը ծիծաղելի է, իսկ մեղադրանքը վատ է սոսնձված: Սպիտակ թելերով է կարված: Կարծում եմ, որ որոշումը կայացվել է հապճեպ, հակառակ դեպքում հնարավոր կլիներ ավելի լավ բան հորինել»,- նշեց Իսկանդարյանը:

Քաղաքագետն արձանագրեց, որ մինչեւ 2018 թվականը ավանդույթ կար՝ քաղաքական նպատակներով պատժիչ մեթոդներ չօգտագործել: 2018 թվականից հետո իրավիճակը փոխվեց: «Անլուրջ է պատկերացնել, որ «պատահական համընկնումներ» են տեղի ունեցել, եւ քննիչը, որը 10 տարի չի հիշել քրեական գործի մասին, հանկարծ մտաբերել է: Առավել եւս, եթե այդ գործերն առնչվում են քաղաքականության մեջ նշանակալի անձանց: Սկսվեց տուշոնկայից եւ շարունակվում է մինչեւ հիմա: Չեմ կարող կարծել, որ դա պատահականություն է: Ավելին՝ հարցին պատասխանելու համար պետք չէ քաղաքագետ լինել: Ում համար պարզ չէ, որ նման կարգի կալանավորումները պատահական չեն լինում: Գործը ֆեյքերի հետ նույնքան կապ ունի, որքան Սերժ Սարգսյանի եւ Նիկոլ Փաշինյանի հարցազրույցները «Իսկանդերի» հետ: Սա քաղաքական գործընթացների դրսեւորում է»,- նշեց Իսկանդարյանը՝ Սաղաթելյանին բնորոշելով որպես քաղբանտարկյալ: Նրա խոսքով, քաղաքական նպատակներով պատժիչ մեթոդների օգտագործումը նման է Պանդորայի արկղի եւ վտանգ է ներկայացնում առաջին հերթին հենց իշխանությունների համար, քանի որ քաղաքական դրդապատճառներով կալանավորումներից հետո իշխանությունները ստիպված կլինեն եղունգներով կառչել, քանի որ արդեն չի կարելի հեռանալ: Նախկինում մարդիկ, որոնց շատ պահանջներ էին առաջադրվում, Լեւոն Տեր-Պետրոսյանը, Ռոբերտ Քոչարյանը, ստիպված չէին լքել երկիրը, նրանք խաղաղ ապրում էին տանը: Սա քաղաքական կլիմա էր ստեղծում: Եթե սկսում են կալանավորել, դա փոխում է իրավիճակը:

Իր հերթին, ԱՊՀ երկրների ինստիտուտի հայկական մասնաճյուղի ղեկավար Ալեքսանդր Մարկարովը նշեց, որ ինքը անչափ չէր ցանկանա, որ իրավիճակը հիշեցներ հետեւյալ արտահայտությունը՝ եթե մարդ լինի, հոդված կգտնվի: «Ես չեմ ցանկանում, որ Հայաստանը հայտնվի ընտրովի չարդարադատության երկրների կարգի մեջ»,- ասաց նա՝ ավելացնելով, որ ինքն իրավաբան չէ եւ չի փորձելու դատողություն անել գործի իրավական բաղադրիչի վերաբերյալ: Մարկարովն արձանագրեց, որ կարող է տպավորություն ստեղծվել, որ հարձակման թիրախ են դարձել մարդիկ, ովքեր ակտիվորեն պայքարում են ադրբեջանական քարոզչության դեմ, ընդ որում՝ դա տեղի է ունեցել հետպատերազմյան շրջանում: Ինչ վերաբերում է կոնկրետ Արա Սաղաթելյանին, Մարկարովը նշեց, որ ինքը չի կարող օբյեկտիվ լինել այն մարդու նկատմամբ, որին ճանաչում է դպրոցից, իսկ թե Սաղաթելյանն ինչ է արել ադրբեջանական քարոզչությունը չեզոքացնելու առումով, գիտեն թե՛ լրատվամիջոցները, թե՛ վերլուծաբանները, իսկ եթե նա չի գովազդել իր աշխատանքը, դա չի նշանակում, որ նա քիչ բան է արել, արդյունքները տպավորիչ էին: