Արկտիկական սառույցների հալվելուն պես նավերը կձգտեն դեպի բևեռային ջրերը՝ աղտոտելով դրանք

Արկտիկայում սառույցների հալոցքի հետ մեկտեղ էլ ավելի է մեծանում նավերի թիվը, որոնք երթեւեկում են թույլ կարգավորվող բեւեռային ջրերում, ինչը հանգեցնում է աղտոտվածության ավելացման։ Այդ ամենը պայմանավորված է կլիմայի տաքացմամբ, հաղորդում է Reuters-ը։

2016-2019 թվականների ընթացքում սիբիրյան ափի երկայնքով սառցե տարածքի ամենաաշխույժ ուղղությամբ երթեւեկությունը մեծացել է 58 տոկոսով։ Անցած տարի նավերը կատարել են 2694 չվերթ Հյուսիսային ծովային ճանապարհով։

Առեւտուրն իրականացվում է հիմնականում Ռուսաստանից, Չինաստանից եւ Կանադայից արտադրողների հաշվին, որոնք ուղարկում են երկաթ, նավթ, հեղուկ բնական գազ եւ վառելիքի այլ տեսակներ արկտիկական ջրերով։

Անգամ նոր կորոնավիրուսի համավարակի ժամանակ, որը զգալիորեն դանդաղեցրել է նավագնացությունն ամբողջ աշխարհում մատակարարման շղթաների խախտման պատճառով, չի խանգարել մեծացնել փոխադրումները արկտիկական զարկերակով։ Տվյալները ցույց են տալիս, որ 2020 թվականի առաջին կիսամյակում՝ մինչեւ հունիսի վերջ, նավերը կատարել են 935 չվերթ՝ ի տարբերություն անցած տարվա նույն ժամանակաշրջանում կատարված 855 չվերթի։

Բեռնափոխադրումների ծավալի ավելացումն առաջացնում է մտահոգություն շրջակա միջավայրի աղտոտվածության կապակցությամբ։ Քանի որ նավերն այրում են վառելիք, արտանետում ածխաթթու գազ, նպաստում են կլիմայի տաքացմանը։

Արկտիկան արդեն տաքանում է առնվազն երկու անգամ ավելի արագ, քանի աշխարհի մյուս տարածաշրջանները վերջին 30 տարվա ընթացքում։

Սիբիրի եւ Նորվեգիայի երկայնքով անցնող հյուսիսային ծովային ուղին ամենածանրաբեռնված զարկերակն է տարածաշրջանում։ Դա թույլ է տալիս բեռնատար նավերին խնայել առնվազն 10 օր ճանապարհին Եվրոպայի եւ Ասիայի միջեւ։

Բնապահպաններին նաեւ անհանգստացնում է վառելիքի արտահոսքն արկտիկական ջրերում, որտեղ կոշտ պայմանները ավելի են բարդացնում մաքրումը, իսկ արտահոսքը կարող է թողնել քայքայիչ հետեւանքներ խոցելի էկոհամակարգերի համար։

Չնայած Անտարկտիկայի ջրերը պաշտպանված են խիստ կանոններով, այդ թվում՝ 2011 թվականին ընդունված ծանր նավթի արգելքով, Արկտիկայում նավագնացության կանոնները շատ ավելի մեղմ են։