Կառավարությունը հաստատեց Կապիտալի շուկայի զարգացման ծրագիրը
Կառավարությունն իր այսօրվա՝ հուլիսի 16-ի նիստում հաստատեց Կապիտալի շուկայի զարգացման ծրագիրը: Այն ներկայացրեց Էկոնոմիկայի նախարար Տիգրան Խաչատրյանը, ով նշեց, որ այս փաստաթղթի մշակման պայմանավորված է Հայաստանի կապիտալի շուկայի ոլորտում իրականացվող բարեփոխումների արդյունավետ իրականացման նպատակով միասնական քաղաքականության կիրառման, բարեփոխումների հիմնական ուղղությունների եւ ակնկալվող արդյունքներիսահմանմամբ անհրաժեշտությամբ:
Հայաստանի կապիտալի շուկան սահմանափակ է՝թողարկումների փոքր ծավալով, գործիքների նեղ շրջանակով եւ երկրորդային շուկայի ցածր իրացվելիությամբ: 2020թ. հունվարի 31-իդ րությամբ շուկայի հիմնական մասը զբաղեցնում են ՀՀ պետական պարտատոմսերը՝ կազմելով ՀՆԱ-ի 11%-ը, իսկ կորպորատիվ պարտատոմսերի շրջանառվող ծավալը եւ բաժնային արժեթղթերի կապիտալիզացիան կազմում են ընդամենը ՀՆԱ-ի համապատասխանաբար 3,4% եւ 2,3 %-ը:
2019թ. Ընթացքում Հայաստանի ֆոնդային բորսայում (ՀՖԲ) կորպորատիվ արժեթղթերով եւ ՀՀ պետական պարտատոմսերով առուվաճառքի գործարքների ծավալը կազմել է 100 մլրդ դրամ, իսկ բորսայից դուրս՝մոտ 900 մլրդ դրամ:
Երկրորդային շրջանառության գերակշիռ մասը կազմել է ՀՀ պետական արժեթղթերով առեւտուրը:
Զարգացած կապիտալի շուկայի եւ բարդ գործիքների բացակայությունը սահմանափակում է տնտեսվարող սուբյեկտների՝ իրենց արժութային, տոկոսային եւ այլ ռիսկերի կառավարման հնարավորությունները: Սա թույլ չի տալիս արդյունավետորեն բաշխել ռիսկերը տնտեսության տարբեր հատվածների միջեւ՝ հիմնական վարկային ռիսկերը թողնելով բանկային համակարգի վրա:
Հայաստանի կապիտալի շուկայի ներկա պայմաններում պետությունը պետք է առաջնորդող դեր կատարի եւ տարբեր գործիքների միջոցով խթանի կապիտալի շուկայի զարգացումը:
Փաստաթղթով ներկայացվում է կապիտալի շուկայի զարգացման համապարփակ ռազմավարական ուղղությունները, որը համախմբում է շուկայի վերլուծության արդյունքում բացահայտված խնդիրների լուծմանն ուղղված միջոցառումներն ու գործողություները, դրանց ակնկալվող արդյունքը, հիմնական պատասխանատու կառույցները եւ կատարման ժամկետները:
Փաստաթղթի նպատակն է նպաստել Հայաստանում կապիտալ շուկայի զարգացմանը, ներդնել կապիտալի շուկայի այնպիսի գործիքներ, որոնք կապահովեն երկրում ձեւավորված խնայողությունների ներդրումը տնտեսության իրական հատվածում, թույլ կտան բնակչությանը (այդ թվում՝ կենսաթոշակային ֆոնդերի միջոցով) մասնակցել երկրում իրականացվող ներդրումային ծրագրերին եւ ստանալ դրանցից եկամուտներ, որի շնորհիվ կապահովեն նաեւ տնտեսության ֆինանսավորման նոր գործիքների զարգացումը։