Գիտնականները բացատրել են, թե ինչու է ուսանողների համար վտանգավոր գործերը վաղվան թողնելը

Մոսկվայի պետական հոգեբանական-մանկավարժական համալսարանի (ՄՊՀՄՀ) գիտնականները պարզել են, որ ուսուցիչների և ուսանողների միջև հաղորդակցության լարվածության պատճառներից մեկը, որը սպառնում է համալսարաններում հոգեբանական անվտանգությանը, պրոկրաստինացիան է (կարեւոր հարցերը հետաձգելու միտում): Հետազոտողները կարծում են, որ մոտիվացումը մեծացնող ծրագրերի մշակումը կօգնի խուսափել անցանկալի հետեւանքներից, հայտնում է «ՌԻԱ Նովոստի»-ն՝ վկայակոչելով Behavioral Sciences-ին։

ՄՊՀՄՀ փորձագետները հետազոտություն են անցկացրել՝ հիմնվելով համալսարանականների շրջանում անցկացված հարցման վրա, որի ընթացքում նրանք պրոկրաստինացիան համարել են կրթական միջավայրի հոգեբանական անվտանգության խախտման պատճառ: Գիտական աշխատության հեղինակները նշել են, որ եթե անընդհատ հետաձգում ես գործերը, ներքին տհաճության զգացողություն եւ բացասական հուզական ապրումներ են առաջանում՝ կապված տհաճ հետեւանքների սպասումների հետ:

Ուսումնասիրության արդյունքների համաձայն, որն օգտագործել է Կ․ Լեյի սանդղակը, պարզվել է, որ պրոկրաստինացիայի միջին ցուցանիշները բնորոշ են ուսանողների 46.7%-ին: Նրանք երբեմն հետաձգում են կարեւոր գործերը, բայց դա չի նվազեցնում տարբեր գործողություններում ձեռք բերված արդյունքների որակը: Հետաձգման բարձր ցուցանիշները բնորոշ են ուսանողների 53,3%-ին: Նրանք համակարգված չեն կատարում առաջադրված խնդիրները կամ դրանք կատարում են վատ, ինչը հանգեցնում է բացասական հետևանքների:

Գիտնականները պարզել են, որ պրոկրաստինացիայի բարձր մակարդակ ունեցող ուսանողներն իրենց և իրենց կյանքում կարևոր մարդկանց հանդեպ ունեն ամենաարտահայտված պարտքի եւ ամոթի զգացումը: Ուսանողները, ովքեր հաճախ են կարեւոր գործերը հետաձգում, դասընկերների եւ ուսուցիչների հետ շփվելիս կարող են թշնամանք դրսևորել, ասում են հետազոտության հեղինակները:

ՄՊՀՄՀ գիտնականների կարծիքով՝ համալսարանում հոգեբանական անվտանգությունն ապահովելու համար անհրաժեշտ է մշակել եւ իրականացնել նպատակային հոգեբանական օգնության ծրագրեր, որոնք ուղղված են պրոկրաստինացիայի մակարդակի իջեցմանը, որպեսզի ուսանողները դադարեն կարեւոր գործերը հետաձգել:

Մասնագետները կարծում են, որ դա կօգնի խուսափել զգացմունքային տհաճություններից, ուսանողների բացասական սուբյեկտիվ ապրումներից եւ իրենց գործունեությունից ընդհանուր դժգոհությունից: Արդյունքը կլինի ինքնազարգացման խթանման բարձրացումը, ուսումնառության ռեսուրսների եւ մասնագիտական գործունեության մեջ ներուժի առաջացումը:

Հետագայում մասնագետները մտադիր են պարզել, թե ինչպես է պրոկրաստինացիան ազդում հոգեբանական անվտանգության վրա տարբեր կրթական կազմակերպություններում: Համեմատությունը կկատարվի հումանիտար, տեխնիկական և ռազմական բուհերի, ինչպես նաև քոլեջների և համալսարանների միջև։