Սլավիկ Գալստյան․ Ցանկանում եմ, որ մեր թիմը մեծ կազմով մասնակցի Օլիմպիական խաղերին
2019-ին հայկական սպորտի համար իսկական բացահայտում եղավ հունահռոմեական ըմբշամարտի Հայաստանի հավաքականի 63 կգ քաշային Սլավիկ Գալստյանը, որը Նուրսուլթանում տեղի ունեցած աշխարհի առաջնությունում երկու մեդալակիրներից մեկն էր: 63 կգ քաշայինների պայքարում Սլավիկը նվաճեց բրոնզե մեդալ:
ԱԱ-ից հետո աշխարհի մեդալակիրը փոխեց քաշային կարգը՝ օլիմպիական եւ Հայաստանի առաջնությունում հանդես եկավ 67 կգ-ում՝ ձեռնոց նետելով այս քաշի առաջատար Կարեն Ասլանյանին եւ օլիմպիական փոխչեմպիոն Միհրան Հարությունյանին:
Հիշեցնենք, որ դեռ 2019-ի ամռանը Միհրան Հարությունյանը հայտարարել էր, որ վերադառնալու է մրցագորգ եւ 67 կգ քաշում պայքարելու է Տոկիո-2020 ուղեգրի համար: Սլավիկ Գալստյանը հաղթեց Հայաստանի առաջնությունում եւ այժմ էլ մեծ եռանդով պատրաստվում է օլիմպիական ուղեգրի համար պայքարին:
NEWS.am Sport-ի համար Սլավիկ Գալստյանն ամփոփել է տարին, խոսել ծրագրերի, քաշային կարգը փոխելու, Կարեն Ասլանյանի ու Միհրան Հարությունյանի հետ մրցակցելու եւ Օլիմպիական խաղերի մասնակցելու նպատակների մասին:
Սլավիկ, ինչպիսի՞ն էր 2019 թվականը քեզ համար:
Տարին հաջողված էր ինձ համար այն առումով, որ կարողացա մեծահասակների մեջ մեդալ նվաճել: Ընդհանուր՝ գոհ եմ իմ արդյունքներից: Կփորձեմ 2020-ում ավելացնել եւ ավելի բարձր արդյունքների հասնել: Մեծահասակների Եվրոպայի առաջնությունում անհաջող մասնակցություն ունեցա, բրոնզե մեդալի համար պայքարում պարտվեցի: Աշխարհի առաջնությում ամեն ինչ ավելի լավ ստացվեց՝ բրոնզե մեդալը նվաճեցի:
Եվրոպայի առաջնությունում հոգեբանորեն շատ լարված էի ու երեւի լավ պատրաստված չէի: Աշխարհի առաջնությում ամեն ինչ այլ էր: Թե հոգեբանորեն, թե ֆիզիկապես ամեն գոտեմարտիս պատրաստված էի դուրս գալիս մրցագորգ: Աշխարհի առաջնությում ավելի շատ էի հավատում, որ հնարավոր է բոլորին էլ հաղթել, մեդալ նվաճել:
Ինչի՞ համար ես ափսոսում:
Ոչնչի համար չեմ ափսոսում: Շատ էի ուզում աշխարհի առաջնությունում չեմպիոն դառնալ: Թերեւս, միայն դրա համար եմ ափսոսում, որ կարող էի դառնալ, հնարավոր էր, բայց չստացվեց ինչ-ինչ պատճառներով:
Քաշային կարգդ փոխեցիր եւ Հայաստանի առաջնությունում հաղթեցիր 67 կգ-ում: Ե՞րբ եւ ինչո՞ւ որոշեցիր փոխել:
Իմ քաշում արդեն մեդալ էի նվաճել, ինչը մեծ վստահություն տվեց ինձ: Որոշեցի տեղափոխվել օլիմպիական քաշ եւ ավելի բարձր նվաճումների ձգտել: Նպատակս օլիմպիական ուղեգրի համար պայքարն էր: Հայաստանի առաջնությում չէի եկել ուղղակի մասնակցելու եւ նոր քաշում ինձ փորձելու: Եկել էի հաղթելու եւ լրջորեն պատրաստվել էի: Պատահական ոչինչ չի լինում:
Եզրափակիչում Կարեն Ասլանյանի հետ էիր, ով Ռիո-2016-ից հետո առաջին համարն էր այս քաշում:
Բոլորն էլ գիտեն, որ Կարենը շատ լավ մարզիկ է: Գորգի վրա մրցակիցներ ենք, բայց գորգից դուրս իմ մոտ ընկերն է: Չէի ուզի, որ ինքը լիներ իմ մրցակիցը այս քաշում, բայց սա սպորտ է եւ հաղթում է նա, ով ուժեղ է: Այժմ երկուսս էլ պայքարելու ենք օլիմպիական ուղեգրի համար: Որ մեկս ուժեղ է, թող նա էլ գնա այդ ուղեգիրը ձեռք բերի:
Ինձ համար կարեւորն այն է, որ 67 կգ քաշային կարգում այդ ուղեգիրը ձեռք բերենք, այլ ոչ թե՝ անպայման ես գնամ բերեմ, կամ ավելի վատ՝ մեր մեջ կոնֆլիկտ լինի: Վստահ եմ, որ նման բան չի լինի. դա մեզ համար չէ:
Առավել մանրամասն՝ սկզբնաղբյուր հոդվածում: