Սևանում ձկան որսը և դրա վաճառքը լուծում են Գեղարքունիքի մարզի բնակիչների սոցիալական խնդիրները. Բացի վարչարարության խստացումից, անհրաժեշտ է կիրառել ոլորտի կարգավորման տնտեսական մեխանիզմներ

Սևանում ձկան որսը և դրա վաճառքը լուծում են Գեղարքունիքի մարզի բնակիչների սոցիալական խնդիրները, ուստի բացի վարչարարության խստացումից, անհրաժեշտ է կիրառել նաև ոլորտի կարգավորման տնտեսական մեխանիզմներ: Այս մասին նոյեմբերի 13-ին լրագրողների հետ հանդիպման ժամանակ ասաց բնապահպանության փոխնախարար Վարդան Մելիքյանը:

Նրա խոսքով՝ սիգի և ընդհանրապես Սևանի ձկան խնդիրը երկու կողմ ունի՝ որս և վաճառք: «Եթե որսը որոշակի սեզոններին արգելված է, ապա վաճառքի առումով այդպիսի սահմանափակումներ չկան, և այս իմաստով կան օրենսդրական խնդիրներ: Վաճառողները կարող են ասել, որ իրենք չեն որսացել ձուկը, այլ գնել են մեկ ուրիշից»,- պարզաբանեց նա:

Մելիքյանը նշեց, որ ձկան ապօրինի որսը գրանցվում է տեսուչների կողմից, սակայն դա անբավարար է, քանի որ Երևանում սիգի առկայությունը վկայում է խնդրի չլուծված լինելու մասին: «Առաջին հերթին անհրաժեշտ է գրանցել Սևանում ձկան հստակ քանակությունը, որն իրականացվելու է մասամբ համապատասխան սարքավորման օգտագործմամբ»,- հավելեց նա:

Փոխնախարարը չբացառեց, որ լճում ավելի շատ ձուկ կա, քան նշում են մասնագետները, և հետազոտություններ անցկացնելուց հետո, հնարավոր է, արդյունաբերական որսը թույլատրվի սահմանափակ քանակությամբ, ինչը թույլ կտա լուծել նաև մարզի բնակչության զբաղվածության հարցը: «Եթե հիմա 3 հատը վաճառվում է շատ ցածր գնով՝ ընդամենը 1000 դրամով, ապա ոլորտի կարգավորման դեպքում ձկան որսով և վաճառքով զբաղվող մարդիկ կարող են նույնքան վաստակել, բայց ավելի քիչ թվով ձուկ վաճառելով»,- կարծում է պաշտոնյան:

Ըստ փոխնախարարի՝ մարզում մոտ 1000 նավակ կա, որոնք, հավանաբար, օգտագործվում են ձուկ որսալու համար, բայց փաստ չէ, որ այդ ամենը բացարձակապես անօրինական է: «Ամեն դեպքում նախատեսվում է հերթապահություն սահմանել անօրինական որսը կանխելու համար: Դրանից բացի, շուտով նախաձեռնվելու են օրենսդրական փոփոխություններ՝ գոյություն ունեցող բացերը լրացնելու նպատակով»,- եզրափակեց նա: