«Թեժ աշուն» քարոզիչներին սառը ցնցուղ է սպասվում. «ՀԺ»

Քաղաքական թեժ աշնան վերաբերյալ կանխատեսումներ անողներն ըստ երևույթին այդպես էլ չեն կարողանում հասկանալ հանրային տրամադրությունների խորքային իմաստը: Ու սա առաջին հերթին վերաբերում է նախկիններին, իսկ ավելի կոնկրետ՝ հանրապետականներին ու նրանց ծպտված կամ բացահայտ կողմնակիցներին: Եթե հասկանային՝ շատ չէին զարգացնի «թեժ աշնան» թեման ու հույսեր չէին փայփայի, թե իրենց կհաջողվի օգտագործել տարբեր հարցերի վերաբերյալ հասարակության տարբեր շերտերում առկա դժգոհությունները:

Բանն այն է, որ որոշակի դժգոհություններ իսկապես կան, բայց այդ դժգոհությունները հիմնականում երկու մասի են բաժանվում. առաջին՝ որ նոր իշխանությունները չեն կարողանում չեզոքացնել նախկինների արած «ղալաթների» հետևանքները, և երկրորդ՝ որ շատ են «ձևականությունների ետևից ընկնում» ու դանդաղում են նախկիններին պատասխանատվության ենթարկելու (և պետությանը հասցված վնասը վերականգնելու) գործում: Հասկանալի է, որ եթե հիմնական դժգոհությունները սրանք են, հասարակության մեջ առկա դժգոհություններից կարող են օգտվել ովքեր ասես՝ նախկիններից բացի, մինչդեռ հենց նախկիններն են ամենաշատը խոսում «թեժ աշնան» մասին:

Խոսենք կոնկրետ օրինակներով: Ասենք՝ Ամուլսարի հարցում հասարակության որոշ շերտերի մեջ դժգոհություններ կան, և ընդդիմադիր քարոզչամիջոցները մեծ ոգևորությամբ թեժ են պահում այդ թեման: Բայց մեծ հաշվով՝ հարցի էությունն այն է, որ իշխանություններն ընդամենը ձգտում են հնարավորինս փոքր կորուստներով դուրս գալ նախկինների ստեղծած իրավիճակից (հանքավայրի շահագործման թույլտվությունը Սերժ Սարգսյանի օրոք է տրվել):

Կամ վերցնենք մեկ այլ օրինակ: Ասենք՝ բազմաթիվ մարդիկ դժգոհում են, որ հունվարի 1-ից ավտոմեքենաները կտրուկ թանկանալու են, շուկան փլուզվելու է, իրենք զրկվելու են իրենց բիզնեսներից, և այլն: Ամեն ինչ ճիշտ է, բայց դրա միակ պատճառն այն է, որ Հայաստանը ԵԱՏՄ և Մաքսային միության անդամ է, իսկ այդ «գիշերային որոշումը» կայացրել է Սերժ Սարգսյանը՝ դեռևս վեց տարի առաջ: Իսկ նոր իշխանություններն ընդամենը փորձում են մեղմել դրա հետևանքները՝ այնքանով, ինչքանով թույլ են տալիս ներքին կարգավորումները: Նույնն է նաև բազմաթիվ այլ ոլորտներում: Տասնամյակներ շարունակ իշխանությունները ստեղծել էին մի վիճակ, որ տասնյակ հազարավոր քաղաքացիներ արժանապատիվ, օրինական աշխատանք ունենալու փոխարեն զբաղվեն ապօրինի բիզնեսներով: Տավուշում ու Լոռիում՝ ապօրինի անտառահատումներով, Գեղարքունիքում՝ ապօրինի ձկնորսությամբ, և այլն: Հիմա նոր իշխանությունները ձգտում են վերացնել այդ ապօրինությունները, և բնականաբար՝ նաև դժգոհություններ են լինում: Բայց հասկանալի է, չէ՞, որ այդ դժգոհություններից չեն կարող օգտվել նրանք, ովքեր այդ մարդկանց ըստ էության հանցագործներ են դարձրել: Համակարգի զոհերը չեն կարող օգտագործվել որպես գործիք՝ այդ նույն համակարգը վերադարձնելու գործում:

Հիմա՝ նախկիններին պատասխանատվության ենթարկելու հարցում իշխանությունների «դանդաղկոտության» մասին: Ինչ եք կարծում, հնարավո՞ր է, որ, ասենք, տասնյակ հազարավոր մարդիկ, որ դժգոհում են, թե ինչու է, օրինակ, Սերժ Սարգսյանը դեռ ազատության մեջ, դուրս գան փողոց, իշխանությունների դեմ ցույցեր անեն և պահանջեն Սերժ Սարգսյանի վերադարձը: Նման բան չի կարող լինել: Հետևաբար՝ եթե անգամ «թեժ աշուն» լինի, դա լինելու է նախկինում կատարված հանցագործություններն ավելի արագ բացահայտելու և մեղավորներին ավելի կտրուկ միջոցներով պատժելու «օրակարգով»: Իսկ սա նշանակում է, որ նախկիններն ու նրանց կողմնակիցները «թեժ աշնան» մասին ոգևորված կանխատեսումներ անելու փոխարեն պիտի ամեն օր մոմ վառեն, որ հանկարծ «թեժ աշուն» չլինի:

Նյութի աղբյուրը՝ armtimes.com