Ձեռքներդ հեռո՛ւ. Վանոն ամեն մարդու խելքի բանը չէ. Երեկվա ասուլիսում ոստիկանապետ Վալերի Օսիպյանը վստահեցել է՝ իրենք այսօր էլ փնտրում են Վանո Սիրադեղյանին

Երեկվա ասուլիսում ոստիկանապետ Վալերի Օսիպյանը վստահեցել է՝ իրենք այսօր էլ փնտրում են Վանո Սիրադեղյանին։ Հարցին՝ գոնե տեղյա՞կ եք, թե նա որտեղ է՝ ՀՀ-ում, արտերկրում, Օսիպյանը պատասխանել է․ «Օտարերկրյա ներքին գործերի նախարարներից էլ եմ լսել, որ երբեմն ձեր հարցերն ու իմ պատասխանները խանգարում են, ավելին՝ խանգարել են գործին։ Օրինակ՝ Եռաբլուրում տեղի ունեցած համակարգչի գողությանը, քանի որ մենք տեսադաշտում ունենք ենթադրյալ կատարողներ, ունեինք վկաներ, բայց գործին այնպիսի հնչեղություն տվեց, որ սահմանափակվել է գործի բացահայտումը»։

Մի քանի անգամ լսել եմ Օսիպյանի այս պատասխանը՝ ինձ համոզելով, որ ինչ-որ բան սխալ եմ հասկացել։ Հետո համոզվեցի, որ սխալն ուրիշ տեղ է․ իմ ընկալումը, հասկացողությունը որևէ կապ չունեն, Նիկոլ Փաշինյանն է սխալվել։ Օսիպյանի հարցում է սխալվել, որը ոչ ստանդարտ իրավիճակներում ապացուցում է, որ միջին վիճակագրական «մենթ» է՝ առանց արժեքային համակարգի, սովետական միլիցիայի «լավագույն» ավանդույթներով։

Սովետի ժամանակ Օսիպյանի կարգի մենթերի երազանքը քաղմասի պետ դառնալն էր. դրանից ավելիին այս տեսակը չէր ձգում, որովհետև իրապես տեսակով տղերքի մասին նրանք արտահայտվելու իրավունք չունեին։ Դա «շեֆերի»՝ ավելի բարձր ռանգով մենթերի ու նրանց կուսակցական «պապաների» մենաշնորհն էր, իսկ կատարող «մենթերը» փնտրում էին ռեժիմի հակառակորդներին, այլախոհներին։

88-ին Օսպիպյանի «հոգեհայրերը» փնտրել են Վանոյին ու «Ղարաբաղ» կոմիտեի մյուս տեղերքին։ Փնտրել են, որ բռնեն՝ ճիշտ այն նպատակով, ինչի համար այսօր Վանոյին փնտրում է Վալերի Օսիպյանը՝ գեներալական ուսադիրից առաջացած էյֆորիան բանեցնելով Շարժման ասպետի վրա, որի՝ դեռ սովետական տարիներին գրած ցանկացած խոսքը նոր Հայաստանի մասին է, այն իրականության, որտեղ սովետական մենթը տեղ ունի՝ լավագույն դեպքում, ապաշխարելուց հետո։

Օսիպյանն աչքներիս առաջ աճեց՝ ցուցարար ծեծելով դարձավ բարիկադի մյուս կողմի «հրամանատարը», դրա շնորհիվ՝ նոր Հայաստանի առաջին ոստիկանապետը ու հիմա, իրականությունը կորցրած, քննարկում է Վանոյին՝ վերջինիս խայթոտ խոսքի անգամ հակահերոսի իրավունքը չնվաճածի բարդույթով։

Վանոն՝ մի կողմ, նա սովոր է, որ իրեն «փնտրում» են։ Ազատ մտավորականի տեսակ է, մի ամբողջ Շարժման խորհրդանիշ, որին «փնտրել» են սովետական միլիցիան, հետո՝ Ռոբերտ Քոչարյանի «թերմիդորյան մենթերը», որոնք ապաշնորհությունից լեգենդներ էին տարածում՝ Հայաստանում ամենուրեք շրջող «կեպիով Վանոյի» մասին։

Մանրամասն՝ սկզբնաղբյուրում: