Իչայի ու Տապասիայի մրցակցությունը Հայաստանում, «Աշխարհի համերով»-ի վտանգավոր ուտեստներն ու կորստի մեծ ցավը. Վարդան Սարգսյանն անկեղծանում է
Ամենաճամփորդասեր հաղորդավար՝ այսպես են շատերը բնութագրում երգիչ-հաղորդավար Վարդան Սարգսյանին, որը հայ հեռուստադիտողի համար նորովի բացահայտվեց իր էքստրեմալ նախասիրություններով, երբ առաջին անգամ եթերում հայտնվեց «Տնից հեռու» նախագիծը, որի շրջանակում հաղորդավարը լինում է տարբեր երկրներում՝ բացահայտելով այնտեղի հետաքրքիր վայրերն ու մեզ համար մի քիչ տարօրինակ սովորույթները:
Վարդանի սերը դեպի ճանապարհորդությունը առիթ դարձավ նրա նոր՝ «Աշխարհի համերով» ծրագրի ստեղծման համար, որի յուրաքանչյուր թողարկման ընթացքում Վարդանը որևէ անսովոր կամ տհաճ ուտեստ է փորձում և իր էմոցիաները ներկայացնում հեռուստադիտողին: Իսկ բոլորովին վերջերս, չնայած ճանապարհորդական խիտ գրաֆիկին, հաղորդավարը ստանձնեց հնդկահայկական համերգի կազմակերպչական աշխատանքները, որը տեղի ունեցավ Կարեն Դեմիրճյանի անվան մարզահամերգային համալիրում և որի շրջանակում Հայաստան ժամանեցին հնդկական «Մերժվածը» և «Թռիչք» հեռուստասերիալների ամենահայտնի աստղերը:
Այդ օրերին Վարդանն այնքան զբաղված էր և լարված, որ հետագայում ինքն էլ խոստովանեց՝ ամբողջությամբ նիհարել էր ու հյուծվել: Բայց համերգը կայացավ՝ իր հետ թողնելով ինչպես դրական էմոցիաներ, այնպես էլ մի շարք հարցեր՝ ինչո՞ւ հնդիկները մոտ երկու ժամ ուշացան համերգից, ինչո՞ւ չերգեցին, ինչո՞ւ չհասցրին լուսանկարվել բոլոր երկրպագուների հետ, ի՞նչ տպավորություններով հեռացան Հայաստանից և արդյոք առաջիկայում նախատեսվո՞ւմ են նրանց մասնակցությամբ նոր միջոցառումներ Հայաստանում:
Այս հարցերին NEWS.am STYLE-ն ավելացրել է ևս մի քանիսն ու զրուցել երգիչ-հաղորդավարի հետ, որն իրեն բնորոշ անկեղծությամբ պատմել է համերգի և իր հաղորդումների նկարահանումների հետ կապված ամենահետաքրքիր մանրամասները:
Իսկ դուք գիտեի՞ք, որ Իչայի և Տապասիայի դերակատարներ Թինա Դատան և Ռաշամի Դեսային «մրցակցության» մեջ էին մտել նաև Հայաստանում: Ո՞չ, դե ուրեմն կարդացեք հարցազրույցն ու կիմանաք, թե ինչու…
- Վարդան, օրեր առաջ բավականին զբաղված էիր եւ, գրեթե, ազատ րոպե չունեիր հնդկահայկական համերգի կազմակերպչական հարցերի պատճառով, և այն վերջապես կայացավ: Քո գնահատմամբ` համերգը ստացվա՞ծ էր: Բոլոր սպասելիքներն արդարացա՞ն:
- Այո, վերջապես այն կայացավ: Խայտառակ զբաղված էի այդ համերգի աշխատանքներով: Եթե 5 բալանոց համակարգով գնահատեմ, այդ համերգին կնշանակեմ 4+, իհարկե, կային թերություններ: Դրանցից մեկը համերգի՝ մեկ ու կես ժամ ուշացումն էր, որը բացարձակապես իմ մեղքով չէր, արտիստները ինչ-ինչ պատճառներով ուշացան. դա ինձ համար ամենամեծ մինուսն էր: Բայց ընդհանուր առմամբ, եթե հաշվի առնենք, որ դա գեղեցիկ երեկո էր՝ տոնական տրամադրությամբ, հնարավորություն էր, որպեսզի երկրպագուները հանդիպեին իրենց սիրելի դերասաններին, որոնց կյանքով Հայաստանում մի քանի տարի ապրել են՝ ամեն օր հետևելով նրանց մասնակցությամբ հեռուստասերիաները, ես կարծում եմ՝ այդ առումով համերգը կայացավ: Բոլորը բարձր տրամադրություն ունեին, թե հայ, թե հնդիկ արտիստները շատ դրական էին:
Իհարկե, կային մարդիկ, որոնք նեղվել էին, քանի որ չէին կարողացել լուսանկարվել արտիստների հետ, բայց նրանց էլ է պետք հասկանալ, որովհետև համերգից հետո դահլիճում ներկա 8000 հոգին էլ ցանկանում էին լուսանկարվել իրենց հետ. դա, իհարկե, ռեալ չէր, որքան էլ, որ ես փորձում էի միջնորդել: Նրանք բավականին հոգնած էին, փորձում էին հանգստանալ, որովհետև առավոտյան թռիչք ունեին: Բայց մոտ 5-600 հոգու հետ հասցրին լուսանկարվել: Ես վստահ կարող եմ ասել, որ այս հնդկահայկական համերգը վերջին տարիների միակ համերգներից էր, որն այսքան քննարկվեց համացանցում, տարածվեցին շատ լուսանկարներ, և տեանյութեր՝ նաև հումորային բնույթի: Չեմ ամաչի ու կասեմ, որ համերգը կայացավ իմ և իմ կողքին կանգնած մարդկանց ջանքերի շնորհիվ:
Ճիշտ է` երկրպագուները շատ ուրախ էին իրենց սիրելի դերասաններին բեմում տեսնելիս, բայց որոշ մեկնաբանություններից կարելի է ենթադրել, որ շատերը սպասում էին, որ հնդիկներն էլ հայերի հետ կերգեն: Ի սկբզբանե ինչպե՞ս էր նախատեսված ծրագիրը, նրանց երգելը մտնո՞ւմ էր դրա մեջ, թե՞ դա շատ թանկ գործարք կլիներ:
- Այո, շատերն այդպես էին սպասում, բայց իրականում երբեք նման միտք չի եղել, որովհետև դերասաններն ընդհանրապես երգիչներ չէին: Եթե իրենք երգեին, հայ երգիչները համերգին չէին լինի: Նրանցից յուրաքանչյուրը դուրս կգար 5-6 երգ կերգեր և համերգն այդպես կկայանար, բայց կարծում եմ՝ դա այնքան հետաքրքիր չէր լինի, որքան այն, ինչ տեղի ունեցավ: Հայ երգիչները երգում էին հնդկական երգեր, հետո ներկայացնում հայկական հիթեր: Դա շատ ավելի պոզիտիվ էր ու հետաքրքիր: Հնդիկ դերասանների հետ էլ բեմահարթակից փոքրիկ հարցազրույցներ էին լինում և իրենց պարային մասնակցությունն էին ունենում հայ երգիչների ելույթների ընթացքում:
Իրականում այդ դերասանները պարողներ էլ չեն, նրանք դերասան են: Եթե այդպես մտածենք, կարող էինք ինչ-որ աթոռ դնել բեմին, յուրաքանչյուր դերասան գար, նստեր, սկսեինք իր հետ շփվել, իսկ երկրպագուներին կարծում եմ՝ Մարզահամերգային համալիրում դա այնքան էլ հետաքրքիր չէր լինի: Մենք միաձուլեցինք այնպես, որ լինի լավ տրամադրություն, պարային համարներ, երգ, երաժշտություն, ու դերասաններին ներառեցինք այդ ամենի մեջ:
Նյութն ամբողջապես՝ սկզբնաղբյուր հոդվածում: