Իրականում, Սիրիայի թնջուկը պայմանավորված է նավթի համաշխարհային գների վերահսկման խնդրով

Իրականում Սիրիայի թնջուկը պայմանավորված է նավթի համաշխարհային գների վերահսկման խնդրով: Եթե ԱՄՆ-ի ֆիննանսական կլանը, երբ դոլլարը ամրապնդված է համաշխարհային նավթի վաճառքով (Petrodollar 1971), ձգտում է Ասադին ռադ անել, որ Սաուդներից և Կատարից նավթ-գազը Եվրոպա հասցնի Թուրքիայով, և ինքը շարունակի լինել համաշխարհային նավթի գների վերահսկողը, ապա Լոնդոնյան կլանը, որը Ռուսական Նավթի 5 հիմնական ընկերություններից երեքի բաժնետերն է, իսկ «Ռոսնավթի» մեջ էլ ունի 19.7% բաժնեմաս «Բրիտիշ Փետրոլյում», փորձում է արգելել ԱՄՆ-ում գտնվող ֆիննանսական կալանի նպատակները:

Պուտինը, Ռուսաստանը, Սիրիայում կատարում է հենց Լոնդոնյան հրահանգը,- արգելել ապագայի այդ խողովակաշարի ճակատագիրը: Լոնդոնյան կլանը Էրդողանին առաջարկեց լքել ԱՄՆ թեևը և անցնել իրենց դաշտ՝ ռուսական նավթը դեպի Եվրոպա ԷԼԻ Թուրքիայով անցկացնելու պայմանով, քանի-որ ռուսական նավթի բաժնեմասի մեջ ահռելի է Լոնդոնյան կլանի ներկայությունը: Էրդողանը երկու անգամ նման առաջարկություն է ստացել: Մեկը Պրինց Չարլզից  (Ապրիլի 24, Գալիպոլի տոնակատարություն) և Պուտինի Թուրքիա այցով (SOUTH STREAM): Սակայն Էրդողանը չի կարող դաշտ փոխել՝ վաղուց է պատանդ, ինչպես Պուտինը մյուս կալնի մոտ է պատանդ:

Հիմա այս ամենը համաշխարհային ֆիննանսական կլանների պայքար է, որտեղ կան նրանց շահերը, բայց ոչ երկրների շահերը: Ասեմ ավելին՝ Օբամա ադմինիստրացիայում Հելարի Քլինթոնը Ռոկֆելերյան կլանի ներկայացուցիչն էր, իսկ այսօրվա Քերրին՝ Լոնդոնի: Եվ Իրանական սանկցիաները հանելն էլ՝ հարված էր հենց ամերիկյան շահերին: Այսօր կռիվը երկու կլանների մեջ գնում է հե՛նց ԱՄՆ-ի մեջ՝ պրեզիդենտական լծակի համար: Եվ այս սովնակում, հայկական միամիտ ուռա գոռացող քաղաքագետները զավեշտալի են:

Արթուր Արմին. ֆեյսբուք: