Ես բազմիցս եմ զարմացել մեր հասարակության վրա ու արտահայտվել այդ մասին, չեմ դադարում նաև հիմա
Ես բազմիցս եմ զարմացել մեր հասարակության վրա ու արտահայտվել այդ մասին, չեմ դադարում նաև հիմա: Համազգային վանգայականության տվայտանքների ֆոնին իրոք կորցրել ենք հոտառությունը, կամ անտարբերությունն ու ապատիան վերածվել է լուրջ համապետական համաճարակի և կամ էլ, ինչը որ ավելի հավանական է, անտեսանելի գրաքննության մամլիչի ազդեցությամբ որոշ իրողություններ ոչ տեսնում ենք, ոչ լսում, ոչ էլ ուզում իմանալ այդ մասին, ու ջայլամի նման գլուխներս ավազի մեջ' երջանիկ անգիտության մեջ ապրում ենք գաղջ ճահճի լճացած միջավայրում' «շառից փորձանքից հեռու»: Բայց սրա դիմաց, բոլորը, ով չի ալարում, այս օրերին խոսում է ներքաղաքական զարգացումներից, նոր Կառավարությունից: Նույնիսկ երբեմն նրանք, ովքեր տիրապետում են ռեալ ինֆորմացիայի հաճախ իրենք են շփոթվում սեփական տեղեկատվական սարդոստայնի մեջ, այնքան որ սուտն ու ճիշտը խառնվել է իրար, ու երազում են հաճախ' հայտնի երգիծական հաորդման Հեռվաշենի մասին:
Մարդիկ ոտքի կանգնեցին, պայքարեցին հասան այն բանին, որ հայաստանյան հասարակության համար չարիքի վերածված Կուտակայինը ճանաչվի հակասահմանադրական, հիմա էլ պիտի շարունակեն պայքարը, որ միակողմանի մեկնաբանություններ չլինեն որ կասեցվի ապօրինությունը, որ գալիս է ամենաբարձր էշելոններից:
Մարդիկ նպաստեցին որ մեր պատմության բոլոր ժամանակների ամենավատ վարչապետը հրաժարական տա, իրողություն որ աննախադեպ է մեր պատմության մեջ, ինչքան էլ պաշտոնական շրջանակները կաշվից դուրս գան ու ասեն թե դա հրաժարական էր կամավոր և ոչ պարտադրաբար: Բայց չէ, մեր հասարակությունն այս ամենի տակ տեսան միայն մակերեսայինը, նույնիսկ' էժանագինը: Ու ոչ ոք չարձանագրեց ամենակարևորը' ՀԱՅԱՍՏԱՆԻ ՆԵՐՔԻՆ ԿՅԱՆՔՈՒՄ ԲԵԿՈՒՄ ՄՏԱՎ:
Հիմա էլ հազիվհազ կազմվում է նոր Կառավարություն, բայց հասարակությունը նույն անդրդվելիությամբ շարունակում է իր «էշը քշել» ու հիմա էլ նախանձելի ջանասիրությամբ սկսել է այպանել ներկա կառավարությանն ու վարչապետին: Սա թերևս առանձին զրույցի թեմա լինի' զուտ հայկական չուզողություն է, թե իջեցված պատվեր, քանի որ պատվերի հավանականությունը մեծ է, հաշվի առնելով թե հատկապես ովքեր են դրան լծված գարնանև դաշտ դուրս եկած լծկանի նման:
Ինձ համար, Անդրանիկ Մարգարյանից հետո, Հովիկ Աբրահամյանը միակ գործիչն է, ով կհասկանա երկրի իրական տնտեսական վիճակը ու կփորձի ոտքի կանգնեցնել այն, քանի որ նախ լուրջ հեղինակություն է ինչպես երկրի ներսում, այնպես էլ Սփյուռքում, մասնավորապես Սփյուռքի գործարար շրջանակներում, ինչը այս դեպքում կենսական անհրաժեշտություն է ինքնին պարզ պատճառով' մեր տնտեսությանը անհրաժեշտ են լուրջ ներդրումներ, շատ մեծ ներդրումներ առողջացման համար: Բացի այդ Հովիկ Աբրահամյանն իբրև կոմպրոմիսային գործիչ ընդունելի է բոլոր կողմերի համար ու հատկապես նաև Մոսկվայի: Սա չպետք է մոռանալ և կարելի է ասել վստահությամբ' ունի Մոսկվայի զորակցությունը, ինչը չկար նախորդ վարչապետի դեպքում: Մնում է միայն, որ կարողանանք այս անգամ մի փոքր զսպել մեր շատախոսության մոլուցքը և համբերել' տեսնելու համար նոր կառավարության գործունեության արդյունքները, հատկապես, որ նույնիսկ ծրագիրը դեռ չի ներկայացվել ու անիմաստ է քար նետել մի ուղղությամբ, որը դեռ հայտնի չէ քեզ:
Հարություն հարությունյան, Ֆեյսբուք: