Պետք է ողջամիտ լինել՝ Սիրիայի և Իրաքի չվերածվելու համար

Այս ընդվզողների մեջ իհարկե շատ են անարդարություններից «բզկտված», հուսահատ ու ազնիվ նվիրյալները: Սակայն նաև նրանք կրակից շագանակ հանելու գործիք են, միջոց մի խումբ արկածախնդիրների, քաղաքական ռեանիմացիայի կարիք ունեցողների, քաղաքական ամբիցիաներ, իշխանության ու լծակների ձգտող կարիերիստների համար:

Խաղաղ, գրագետ, խելացի, կազմակերպված, կշռադատված քաղաքական պայքարի դեպքում այն անձինք, որոնց անվան հետ կապվում են տեղ գտած անարդարությունները՝ հայտնի իշխանամերձ «հաբրգածներն» ու որոշ օլիգարխները, բնականաբար, թուլանում են, կանխազգում իրենց վախճանը և իրոք նման պայքարի դեպքում հնարավորություն է ստեղծվում նրանցից ազատվելու համար: Իսկ ծայրահեղ քայլերի, բախումների, առճակատման, հեղաշրջման վտանգի դեպքում, այդ տեսակը, բնականաբար, համախմբվում է, իրեն զգում ինչպես ձուկը ջրում, դառնում անհրաժեշտ, պահանջված, անփոխարինելի, հավատարիմ ու կարողանում երկարացնել իր կյանքն ու գոյատևումը:

Խառնակ, ծայրահեղ, լարված իրավիճակներում այդ տեսակը արագ համախմբվում է և «ապացուցում» իր անհրաժեշտությունը:

Դուք ձեր այդ անկշռադատված, ծայրահեղ ու ամբոխահաճո վարքագծով և գործողություններով ակամա երկարացնում եք նրանց կյանքն ու դանդաղեցնում հնարավոր ողջամիտ քաղաքական լուծումներն ու քայլերը:

Այս իրավիճակում ես ողջամտության ու հանդուրժողականության կոչ եմ անում թե՛ իշխանություններին, թե՛ ոստիկանությանը, թե՛ ընդվզող ու փողոց դուրս եկած ցուցարարներին: Դատապարտում եմ ցանկացած բռնություն ու ագրեսիա՝ ում կողմից ուզում է լինի, մեզ հիմա ողջախոհություն է պետք բոլորիս ու իրավիճակի խաղաղ կարգավորում, սառը, սթափ դատողությամբ ու առանց զգցմունքներին տրվելու:

Մենք բարդ իրավիճակ ենք ապրում, տարածաշրջանում շատ լարված է ու հայի հերթական հետին խելքին չարժանանանք, չվերածվենք Իրաքի ու Սիրիայի: Մենք նաև Արցախի հիմնախնդիրն ունենք, սահմանին զինվորներ:

Ողջախոհություն ու հանդուժողականություն բոլորիս:

Ռոբերտ Մելքոնյան. ֆեյսբուք: