Հայաստանում ֆանտաստիկ էներգետիկա է այս քանի օրը
Ես կոնկրետ չգիտեմ, ով է պատասխանատու Հռոմի Պապի այցի կազմակերպման համար, բայց իմ խորին շնորհակալությունն եմ ուզում հայտնել այդ մարդկանց: Ընտիր կազմակերպված է ու արժանավայել, առանց քծնանքի ու ավելորդ շարժումների:
Ես հպարտ եմ, որ Հայ Առաքելական Եկեղեցու առաջնորդը հավասարը հավասարին շփվում է հարյուր միլիոնավոր հետևորդներ ունեցող Կաթոլիկ եկեղեցու առաջնորդի հետ:
Այդ իրավունքը ու հարգանքը մենք ձեռք ենք բերել դարերի ընթացքում` պայքարելով, տառապելով, բայց այդպես էլ չուրանալով:
Շատ եկեղեցիական առաջնորդներ կերազեին հավասարը հավասարի լինեին Հռոմին, շատ եկեղեցիների առաջնորդներ կուզենային ունենային այն ազդեցությունը, որ հայերն ունեն Երուսաղեմում և ամբողջ աշխարհում:
Շատ քիչ բան ունենք, որ հպարտանալու արժանի է, իսկ ունեցածն էլ չենք կարողանում վերաիմաստավորել: Կամ չենք ուզում:
Ես գիտեմ, որ մեր եկեղեցում կան խնդիրներ: Բոլորի մոտ կան:
Բայց օգնելու և ծանր պահին կողքը կանգնելու տեղը շատերը գերադասում են հարվածել և հայհոյել, ինքնահաստատվել ու մրոտել:
Այսպիսիները երևի սեփական ծնողին էլ ծերատուն կհանձնեն:
Ես գիտեմ, որ այս գրառումը շատերի սրտով չի լինի: Բայց ճիշտն ասած, շատ չեմ նեղվում:
Նեղվելը թույլերի բաժինն է:
Հայաստանում ֆանտաստիկ էներգետիկա է այս քանի օրը: Եվ լավ կլիներ, բոլորս մի փոքր նրանով լիցքավորվեինք` բարությամբ, հարգանքով, սիրով: Նեգատիվի համար միշտ էլ ժամանակ կլինի: Իսկ այս պահերը շատ չեն` հպարտության, սիրո ու հարգանքի:
Աստված մեզ պահապան:
Հ.Գ. Մի գրեք վատ բաներ մեկնաբանություններում: Մի մրոտվեք:
Տիգրան Քոչարյան, Ֆեյսբուք: