Էդ աննասունները մեր չարածի համար են «լրբանում». Շուշան Պետրոսյան
«Հա, իհարկե, մենք քչով բավարարվեցինք, դա հերիք էր, չէ՞: Զզվում եմ անվերջ զոհի դերում լինելուց։ Էդ աննասունները մեր չարածի համար են «լրբանում» բոլոր հնարավոր ու անհնար միջոցներով: Մենք՝ «ինտելեկտուալներս», ամբիցիոզ, արհամարհական ժպտում ենք , հումորներն ենք անում այդ բորոտների աբսուրդի հասնող ակնարկները, հոդվածները կարդալով, իսկ իրենք դաբաղան եզի կաշին երեսներին քաշա, շարունակում են աշխատանքը, լուռ ու նպատակային, իսկ մե՞նք, մենք էլ դե լուռ, մեր ցավը մեր մեջ կրելով, եղբայր, ի՞նչ ցավ։ Երբ խոսքը ինձ՝ հայիս է վերաբերում, արժանապատվությանս է վերաբերում, այս դեպքում ես ցավ չեմ զգում, ես միայն ուզում եմ պատժել։ Սա մեր գոյության կռիվն է, անգամ այս բորոտը ամբողջ հյուսվածքի մի թելն է, իսկ այդ չարորակ հյուսվածքը հիմնահատակ քանդելու համար պետք է բոլոր թելերն այրել: Մնում էր հունգարացին հօգուտ մեզ գրեր, թուուուու:
Շուշան Պետրոսյան. ֆեյսբուք: